Sprawa T-399/16: Skarga wniesiona w dniu 25 lipca 2016 r. - CK Telecoms UK Investments/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.371.10

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 października 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 lipca 2016 r. - CK Telecoms UK Investments/Komisja

(Sprawa T-399/16)

Język postępowania: angielski

(2016/C 371/12)

(Dz.U.UE C z dnia 10 października 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: CK Telecoms UK Investments Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: adwokaci T. Wessely i O. Brouwer, a także A.Woods, J. Aitken i M. Davies, Solicitors)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej z dnia 11 maja 2016 r., C (2016) 2796 w sprawie COMP/ M. 7612 - Hutchison 3G UK Investments Limited/Telefónica (Europe plc), notyfikowanej Hutchison w dniu 13 maja 2016 r., stwierdzającej, że nabycie spółki Telefónica Europe plc planowane przez spółkę Hutchison jest niezgodne z rynkiem wewnętrznym i porozumieniem EOG zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004; oraz

- obciążenie Komisji kosztami postępowania, w tym kosztami dotyczącymi ewentualnej interwencji.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja naruszyła prawo, popełniła oczywiste błędy w ocenie i naruszyła istotne wymogi formalne przy dokonywaniu wykładni i stosowaniu prawnego kryterium oceny nieskoordynowanych skutków horyzontalnych na detalicznym rynku ruchomych usług telekomunikacyjnych w Zjednoczonym Królestwie. W szczególności Komisja popełniła błąd, uznając skarżącą za "ważną siłę konkurencyjną" i oceniając bliskość stosunku konkurencji. Komisja popełniła również oczywiste błędy w ocenie przy analizie przewidywanych skutków cenowych i prawdopodobnych atutów podmiotu powstałego w wyniku koncentracji.

2. Zarzut drugi dotyczący oczywistych błędów w ocenie i przeinaczenia dowodów w odniesieniu do analizy alternatywnego scenariusza. W szczególności Komisja nie oceniła należycie przepustowości sieci Hutchison w stosunku do sieci jej konkurentów i niesłusznie oparła się na rzekomej zdolności Hutchison do podjęcia inicjatyw "zarządzania popytem", takich jak wzrost cen, aby uzasadnić nieuwzględnienie dowodu przedstawionego przez Hutchison w odniesieniu do przyszłej przepustowości sieci.

3. Zarzut trzeci dotyczący błędów co do okoliczności faktycznych, naruszeń prawa, oczywistych błędów w ocenie i naruszeń podstawowych wymogów formalnych w odniesieniu do nieskoordynowanych skutków horyzontalnych wynikających ze wspólnego korzystania z sieci. W szczególności Komisja popełniła błąd, co się tyczy jej nowych propozycji dotyczących potrzeby i zakresu "dopasowania" między konkurentami w umowach o podziale sieci. Ponadto Komisja naruszyła prawo i popełniła oczywiste błędy w ocenie, opierając swoje wnioski raczej na potencjalnej szkodzie wyrządzonej konkurentom podmiotu powstałego w wyniku koncentracji niż na naruszeniu konkurencji. Komisja popełniła dalsze błędy, odrzucając zobowiązania zaproponowane przez Hutchison, które całkowicie rozwiązałyby problemy związane ze wspólnym korzystaniem z sieci.

4. Zarzut czwarty dotyczący oczywistych błędów w ocenie, naruszeń prawa i naruszeń podstawowych wymogów formalnych w odniesieniu do nieskoordynowanych skutków horyzontalnych powstających na hurtowym rynku dostępu i rozpoczynania połączeń w publicznych sieciach ruchomych w Zjednoczonym Królestwie. W szczególności Komisja popełniła błąd, stwierdzając, że Hutchison stanowi "ważną siłę konkurencyjną" na rynku hurtowym pomimo posiadania bardzo małego udziału w rynku (poniżej 3 %), i opierając swoje wnioski na opiniach stron trzecich zamiast przeprowadzić własną analizę.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszeń prawa, oczywistych błędów w ocenie, braku uzasadnienia i naruszenia podstawowych wymogów formalnych w odniesieniu do oceny zobowiązań zaproponowanych przez Hutchison w związku z obawami dotyczącymi detalicznego i hurtowego rynku telekomunikacji ruchomej w Zjednoczonym Królestwie. W szczególności Komisja niesłusznie sprzeciwiła się proponowanym zobowiązaniom, twierdząc, że ich wykonanie jest niepewne. Komisja w sposób oczywiście błędny oceniła zdolność nowego i silnego konkurenta do skutecznego konkurowania w oparciu o zaproponowane zobowiązania. Komisja popełniła błąd przy dokonywaniu oceny ogólnej przydatności zaproponowanych zobowiązań do zrównoważenia ograniczenia konkurencji zarzucanego w decyzji.