Sprawa T-397/12: Skarga wniesiona w dniu 6 września 2012 r. - Diputación Foral de Bizkaia przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.319.15/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 października 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 września 2012 r. - Diputación Foral de Bizkaia przeciwko Komisji

(Sprawa T-397/12)

(2012/C 319/29)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 20 października 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Diputación Foral de Bizkaia (Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat I. Sáenz-Cortabarría Fernández)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– Stwierdzenie nieważności art. 2 zaskarżonej decyzji, w zakresie w jakim Komisja uznała planowaną w umowach zgłoszonych w dniu 15 kwietnia 2009 r. pomoc za niezgodną z prawem lub, tytułem żądania ewentualnego, w zakresie w jakim uznała planowaną w zgłoszonej umowie o gruntach pomoc za niezgodną z prawem.

– Stwierdzenie nieważności art. 5 i 6 zaskarżonej decyzji, w zakresie w jakim Komisja oparła przewidziane w art. 108 ust. 2 TFUE badanie zgodności pomocy z traktatem na założeniu, że chodzi o pomoc niezgodną z prawem.

– W każdym razie obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Komisja w zaskarżonej decyzji⁽¹⁾ uznała za niezgodną z prawem pomoc, odpowiednio zgodną i niezgodną z rynkiem wewnętrznym, dwie umowy: "o gruntach" i "o nieruchomościach", zawarte w dniu 15 grudnia 2006 r. pomiędzy, z jednej strony, spółką Bizkailur S.A.(przedsiębiorstwem państwowym będącym w całości własnością Diputación) a z drugiej strony spółkami Habidite Technologies Pais Vasco S.A., Grupo Empresarial Afer S.L. i Grupo Habidite, dotyczące usytuowania fabryki Habidite w Alonsótegui.

W uzasadnieniu skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja naruszyła prawo, uznając planowaną w umowach z 2006 r. pomoc za niezgodną z prawem, dokonując wykładni, że w omawianym czasie istniało wiążące pod względem prawnym i bezwarunkowe zobowiązanie do wypłacenia Habidite pomocy. Komisja nie uwzględnia skutków prawnych wynikających z interpretacji umów zgodnie z przepisami prawa krajowego, które je regulują (w szczególności art. 1258 Código Civil (kodeksu cywilnego)).

2) Podniesiony tytułem ewentualnym w stosunku do poprzedniego zarzutu zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja naruszyła prawo w zaskarżonej decyzji, uznając za niezgodną z prawem pomoc zawartą w "Umowie o gruntach", w zakresie w jakim w decyzji nie uwzględniono tego, że umowa ta wyraźnie stanowi, iż jej wykonanie uzależnione jest od spełnienia wymogu zgodności z prawem ("jeżeli jest to możliwe pod względem prawnym"), naruszając zatem przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisy art. 108 ust. 3 TFUE i art. 1 lit. f) rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE⁽²⁾.

3) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 659/1999 i ogólnej zasady dobrej administracji oraz, w szczególności, przysługujących Diputación, jako zainteresowanej stronie w ramach postępowania przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE, praw i gwarancji proceduralnych, ze względu na to, że de facto niesłusznie uniemożliwiono, utrudniono lub ograniczono skarżącej możliwość właściwego udziału we wszczętym przez Komisję postępowaniu administracyjnym oraz uniemożliwiono skuteczne wyrażenie swego stanowiska w kwestii, iż, w każdym razie, chodzi o pomoc zgodną z prawem.

4) Zarzut czwarty dotyczący braku lub niewystarczającego charakteru uzasadnienia ze względu na to, że Komisja dokonała badania zgodności z rynkiem wewnętrznym, o którym mowa w art. 108 ust. 2 TFUE przy założeniu, że chodzi o pomoc niezgodną z prawem, a nie o pomoc podlegającą zgłoszeniu.

______

⁽¹⁾ Decyzja Komisji Europejskiej z dnia 27 czerwca 2012 r. w sprawie pomocy państwa nr SA.28356 (C 37/2009) (ex N 226/2009), Habidite Alonsotegui (COM (2012) 4194 wersja ostateczna).

⁽²⁾ Dz.U. L 83, s. 1.