Sprawa T-391/04: Skarga wniesiona dnia 28 września 2004 r. przez Bernarda Nonata przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2004.314.22
Akt nienormatywny(Sprawa T-391/04)
(2004/C 314/54)
(Język postępowania: francuski)
(Dz.U.UE C z dnia 18 grudnia 2004 r.)
Dnia 28 września 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesiona przez Bernarda Nonata zamieszkałego w Brukseli, reprezentowanego przez adwokatów: Sébastiena Orlandiego, Alberta Coolena, Jean-Noëla Louisa et Etienne Marchal z adresem do doręczeń w Luksemburgu.
Skarżący wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– uchylenie decyzji Komisji odmawiających wpisania nazwiska skarżącego we właściwym porządku na listę zasług oraz na listę urzędników awansowanych do grupy zaszeregowania A4 w ramach postępowania w sprawie awansów za rok 2003;
– stwierdzenie niezgodności z prawem art. 12 ogólnych zasad stosowania art. 45 regulaminu pracowniczego w zakresie przewidującym przyznawanie przejściowych punktów pierwszeństwa w wysokości jednego punktu za każdy rok stażu pracy w danej grupie zaszeregowania z ograniczeniem do 7 punktów oraz specjalnych dodatkowych punktów pierwszeństwa w ramach limitu 150 % możliwości awansowych w poprzednim postępowaniu w sprawie awansów bez uwzględnienia rzeczywistych zasług, którymi urzędnicy wykazali się w odnośnych latach;
– obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący w niniejszej sprawie sprzeciwia się odmowie organu powołującego awansowania go do grupy A4 w ramach postępowania w sprawie awansów za rok 2003
Na poparcie swoich twierdzeń skarżący wskazuje na naruszenie art. 43 i 45 regulaminu pracowniczego, jak również zasady niedyskryminacji i zasady przewidywalności kariery.
Zaznacza w tym zakresie, że jego zdaniem nowe procedury oceny i awansowania urzędników przyjęte przez Komisję pozbawiają urzędników oceny ich własnych zasług. W jego konkretnym przypadku, na podstawie art. 12 pkt 3b ogólnych zasad stosowania art. 45 regulaminu pracowniczego, uznano jego zdaniem, że w aspekcie specjalnych dodatkowych punktów pierwszeństwa ma on takie same zasługi, jak urzędnicy z tej samej grupy zaszeregowania, którzy nie zostali zgłoszeni w poprzednim postępowaniu.
Wynika z tego jego zdaniem, że dwie kategorie urzędników różniące się pod względem zasług są traktowane w ten sam sposób, co narusza zasadę niedyskryminacji oraz art. 45 regulaminu pracowniczego. Z jednej bowiem strony są to urzędnicy, którzy poza limitem 150 % możliwości awansowych w ramach postępowania w sprawie awansów za rok 2002 zostali zgłoszeni do awansowania w tym postępowaniu, a z drugiej strony - urzędnicy podlegający postępowaniu w sprawie awansów w 2002 r., którzy nie zostali zgłoszeni.
Analogicznie, przyznanie jednego przejściowego punktu pierwszeństwa za każdy rok stażu pracy w danej grupie zaszeregowania miało ten skutek, że z naruszeniem art. 45 regulaminu pracowniczego, premiowano staż w danej grupie zaszeregowania urzędników podlegających awansowaniu, bez uwzględnienia ich odpowiednich zasług, którymi wykazali się oni w odnośnych latach.