Sprawa T-385/04: Skarga wniesiona dnia 20 września 2004 r. przez Gregoria Valera Jordanę przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2004.284.27/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-385/04)
(2004/C 284/54)
(Język postępowania: francuski)
(Dz.U.UE C z dnia 20 listopada 2004 r.)
Dnia 20 września 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich wniesiona przez Gregoria Valera Jordanę zamieszkałego w Brukseli, reprezentowanego przez adwokatów Massima Merolę i Isabelle van Schendel.
Skarżący wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Generalnego Służby Prawnej przyznającej mu tylko jeden punkt pierwszeństwa w ramach postępowania w sprawie awansów za rok 2003, jak to wynika z systemu informatycznego Sysper 2;
– stwierdzenie nieważności: decyzji organu powołującego przyznającej mu ogólną liczbę 20 punktów w ramach postępowania w sprawie awansów za rok 2003, jak to wynika z systemu informatycznego Sysper 2, listy zasług funkcjonariuszy grupy zaszeregowania A5 w ramach postępowania w sprawie awansów za rok 2003 według komitetów ds. awansów opublikowanej w "Informacjach administracyjnych" nr 69-2003 z dnia 13 listopada 2003 r., listy funkcjonariuszy awansowanych do grupy zaszeregowania "Informacjach administracyjnych" nr 73-2003 z dnia 27 listopada 2003 r. oraz decyzji o nieumieszczeniu nazwiska skarżącego na żadnej z powyższych list;
– obciążenie strony przeciwnej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący w niniejszej sprawie sprzeciwia się przyznaniu tylko jednego punktu pierwszeństwa w ramach oceny pracowników za rok 2003, jak również odmowie organu powołującego awansowania go do grupy zaszeregowania A4 w ramach tej oceny.
Na poparcie swoich twierdzeń skarżący podnosi przede wszystkim, że art. 45 regulaminu wymaga, aby zasługi pracownika były decydującym kryterium, jeśli chodzi o przyznawanie punktów pierwszeństwa przez Dyrekcję Generalną oraz jeśli chodzi o awans. Niemniej jednak, w systemie zakwestionowanym w niniejszej sprawie o awansach decydowało przyznanie punktów pierwszeństwa na wniosek każdej z Dyrekcji Generalnych lub komitetu ds. awansów z pominięciem procedury porównania zasług wszystkich funkcjonariuszy, którzy mogą być awansowani w ramach grupy zaszeregowania. W konsekwencji art. 6, 8 i 10 decyzji Komisji z dnia 26 kwietnia 2002 r. w sprawie ogólnych przepisów wykonawczych do art. 45 regulaminu (zwanej dalej "przepisami wykonawczymi") naruszają art. 45 regulaminu. Ponadto, przyznając każdej z Dyrekcji Generalnych jednakową ilość punktów na każdego funkcjonariusza, zasady te uniemożliwiły organowi powołującemu dokonanie takiego porównawczego badania.
Skarżący precyzuje w tym względzie, że zaskarżone decyzje są wynikiem zastosowania przyjętych przez Służbę Prawną dla potrzeb przyznawania punktów pierwszeństwa kryteriów, które doprowadziły do przyznania tych punktów przede wszystkim funkcjonariuszom mającym najdłuższy staż w danej grupie zaszeregowania, niezależnie od ich zasług. Takie podejście stanowi nadużycie władzy, ponieważ zmierza do uzyskania awansu przez większą ilość osób oraz do przygotowania awansów na lata przyszłe, czyli innego celu niż ten, jaki przewiduje regulamin, a którym jest wynagradzanie zasług.
Skarżący wskazuje ponadto na dwie nieprawidłowości postępowania, polegające na tym, że o przyznaniu punktów pierwszeństwa rozpatrywanych w niniejszej sprawie decydowano bez wniosku Dyrekcji Służby Prawnej i z naruszeniem obowiązku uzasadnienia.
Skarżący wskazuje również na naruszenie zasady uzasadnionych oczekiwań co do kariery, jak również sprzeczność z prawem art. 9, 12 ust. 3 oraz 13 przepisów wykonawczych.