Sprawa T-383/08: Skarga wniesiona w dniu 11 września 2008 r. - New Europe przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2008.301.47/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-383/08)
(2008/C 301/81)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 22 listopada 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: New Europe (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: A.-M. Alamanou, lawyer)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji w formie pisma z dnia 2 lipca 2008 r. doręczonego skarżącej w tym samym dniu, na mocy której odmówiono skarżącej dostępu do danych dotyczących nazw spółek i nazwisk osób fizycznych wymienionych w dokumentach, które zostały ujawnione przez Komisję; oraz
– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W drodze niniejszej skargi skarżąca kwestionuje decyzję Komisji
– która została jej notyfikowana pismem z dnia 2 lipca 2008 r.
– na mocy której Komisja odmówiła ujawnienia nazw spółek i nazwisk osób fizycznych związanych z tzw. "sprawą Eximo", wymienionych w dokumentach ujawnionych skarżącej w odpowiedzi na jej pierwszą skargę.
Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności spornej decyzji, wskazując iż:
Po pierwsze, zdaniem skarżącej, sporna decyzja w sposób rażący narusza prawo z uwagi na fakt, iż Komisja dokonała błędnej interpretacji i w sposób nieprawidłowy zastosowała wyjątki przewidziane w art. 4 ust. 1 lit. b) oraz art. 4 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1049/2001(1), nie zbadawszy okoliczności faktycznych i nie przedstawiwszy powodów odmowy. Ponadto skarżąca podnosi, że Komisja popełniła błąd w ocenie okoliczności faktycznych poprzez uznanie, że ujawnienie wspomnianych nazw i nazwisk naruszyłoby ochronę interesów handlowych spółek oraz prywatności i integralności osób fizycznych. Skarżąca twierdzi również, że stosując wykładnię rozszerzającą terminów "ochrona interesów handlowych" i "ochrona prywatności i integralności osoby fizycznej", Komisja naruszyła zasadę możliwie najszerszego dostępu do dokumentów wyrażoną w art. 1 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 1049/2001.
Po drugie skarżąca podnosi, że sporna decyzja narusza art. 4 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, ponieważ Komisja odmówiła skarżącej pełnego dostępu do dokumentu, który był już w tym czasie publicznie dostępny.
Po trzecie skarżąca wskazuje, iż nie informując jej o podstawie wydania decyzji i ograniczając się do przywołania wyjątków określonych w art. 4 ust. 4 rozporządzenia nr 1049/2001, Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 253 WE.
______
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. L 145, s. 43).