Sprawa T-379/21: Skarga wniesiona w dniu 5 lipca 2021 r. - Vendrame / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.401.9

Akt nienormatywny
Wersja od: 4 października 2021 r.

Skarga wniesiona w dniu 5 lipca 2021 r. - Vendrame / Komisja
(Sprawa T-379/21)

Język postępowania: włoski

(2021/C 401/11)

(Dz.U.UE C z dnia 4 października 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: Michele Vendrame (Wenecja, Włochy) (przedstawiciel: adwokat R. Sciaudone)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 26 kwietnia 2021 r. (zwanej dalej "zaskarżoną decyzją"), w której Komisja, potwierdzając poprzednią decyzję odmowną z dnia 3 marca 2021 r., oddaliła wniosek skarżącej o udzielenie dostępu do sprawozdania końcowego wraz z załącznikami, sporządzonego przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) w następstwie zakończenia dochodzenia OC/2019/0766;

- nakazanie Komisji przedłożenia sprawozdania OLAF-u wraz z załącznikami; oraz

- obciążenie Komisji kosztami niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący błędnej interpretacji konsekwencji wynikających z dostępu do sprawozdania OLAF-u.

W tym względzie skarżąca podnosi, że należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji, ponieważ sprawozdanie OLAF-u nie mogło, w świetle art. 10 ust. 1 i art. 2 ust. 4 rozporządzenia nr 1049/2001 1 , zostać udostępnione w "domenie publicznej".

2. Zarzut drugi, dotyczący naruszenia art. 4 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia nr 1049/2001.

W tym względzie skarżąca podnosi, że strona pozwana naruszyła art. 4 ust. 2 tiret trzecie rozporządzenia nr 1049/2001 w świetle wykładni nadanej mu w orzecznictwie, zgodnie z którą w sytuacji, gdy adresat sprawozdania OLAF-u zamierza przyjąć akty niekorzystne dla osób zainteresowanych, osoby te mają prawo dostępu do rzeczonego sprawozdania.

3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia art. 4 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 1049/2001 oraz zasady proporcjonalności.

W tym względzie skarżąca podnosi, że nigdy nie wnioskowała o przekazanie danych osobowych osób fizycznych, w związku z czym ewentualne dane osobowe, które mogą znajdować się w sprawozdaniu, mogą być chronione w drodze powszechnie stosowanej praktyki zaczernienia.

4. Zarzut czwarty, dotyczący błędnego zastosowania i interpretacji art. 4 ust. 6 rozporządzenia nr 1049/2001.

W tym względzie skarżąca podnosi, że należy stwierdzić nieważność zaskarżonej decyzji, ponieważ pozwana nie zbadała, czy w praktyce możliwe jest przyznanie dostępu częściowego.

5. Zarzut piąty, dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia.

W tym względzie skarżąca podnosi, że pozwana nie przedstawiła żadnego uzasadnienia dla zastosowania wyjątku przewidzianego w art. 4 ust. 3 rozporządzenia nr 1049/2001.

6. Zarzut szósty, dotyczący błędnego wykluczenia interesu publicznego w ujawnieniu informacji.

W tym względzie skarżąca podnosi, że pozwana błędnie zinterpretowała prawo do obrony jako interes jedynie strony, nie biorąc pod uwagę, że prawo do obrony jest kamieniem węgielnym państwa prawa i jako takie zapewnia bezpieczeństwo i ochronę społeczności, a nie tylko wyizolowanej jednostki.

1 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001, L 145, s. 43; sprostowania: Dz.U. 2010, L 271, s. 20, Dz. U. 2013, L 333, s. 83).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.