Sprawa T-376/05: Skarga wniesiona w dniu 13 października 2005 r. - Tea-Cegos i STG przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.315.18/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 10 grudnia 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 13 października 2005 r. - Tea-Cegos i STG przeciwko Komisji

(Sprawa T-376/05)

(2005/C 315/32)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 10 grudnia 2005 r.)

Strony

Strona skarżąca: TEA-CEGOS (Madryt, Hiszpania) i Services Techniques Globaux (STG) (Bruksela, Belgia) [Przedstawiciele: G. Vandersanden i L. Levi, avocats]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 12 października 2005 r. w sprawie odrzucenia kandydatury i oferty konsorcjum TEA-CEGOS i cofnięcia decyzji o udzieleniu zamówienia dotyczącego umowy ramowej konsorcjum TEACEGOS w ramach przetargu EuropeAid - 2/119860/CLOT nr 7;

– stwierdzenie nieważności pozostałych decyzji, wydanych w ramach tego przetargu przez pozwaną w następstwie decyzji z dnia 12 października 2005 r., a w szczególności stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie udzielenia zamówienia oraz umów zawartych przez Komisję na podstawie tych decyzji;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżącymi w niniejszej sprawie są przedsiębiorstwa wchodzące w skład konsorcjum, utworzonego na potrzeby ogłoszonego przez pozwaną przetargu "EuropeAid/119860/C/ SV/MULTI". Konsorcjum to złożyło ofertę na część (lot) nr 7: "Culture, Governance and Home Affairs".

Pismem z dnia 20 maja 2004 r. poinformowano konsorcjum, że przyjęto jego kandydaturę. Pismem z dnia 18 lipca 2005 r. pozwana powiadomiła konsorcjum, że jej zdaniem istnieje konieczność zmiany decyzji w sprawie udzielenia mu zamówienia dotyczącego umowy ramowej, uzasadniając tę zmianę tym, że decyzję tę podjęto na podstawie nieścisłych informacji, przekazanych w toku postępowania. W dniu 12 października 2005 r. Komisja wydała decyzję potwierdzającą odrzucenie kandydatury i oferty skarżącej na podstawie klauzuli o wykluczeniu zawartej w art. 13 ogłoszenia o zamówieniu1. Na uzasadnienie tej decyzji powołała się na fakt, że jeden z partnerów konsorcjum wchodził też w skład innej grupy, której członek uczestniczył w złożeniu innej kandydatury w tym samym przetargu. To właśnie ta decyzja jest przedmiotem niniejszej skargi.

Na poparcie wniosku o stwierdzenie nieważności skarżące wysuwają różne zarzuty.

W pierwszym zarzucie skarżące podnoszą, że pozwana naruszyła postanowienia umowy, gdyż błędnie zastosowała art. 13 ogłoszenia o zamówieniu oraz art. 14 instrukcji dla oferentów. Skarżące twierdzą, że art. 13 ogłoszenia o zamówieniu nie obowiązuje, jeżeli wydano już decyzję o udzieleniu zamówienia. Utrzymują również, że przekazały dokumenty, których żądała pozwana i że nie podały fałszywych informacji, a więc że nie są spełnione warunki przewidziane w art. 14 instrukcji dla oferentów, stanowiące jedyne uzasadnienie podważenia decyzji o udzieleniu zamówienia na tym etapie postępowania.

Po drugie skarżące utrzymują, że pozwana popełniła oczywisty błąd w ocenie znajdującego się w art. 13 ogłoszenia o zamówieniu pojęcia "legal group", gdyż zastosowała jedynie kryterium struktury, a nie test konfliktu interesów między biorącymi udział w tym samym przetargu kandydatami. Zdaniem skarżących ocena pozwanej narusza zasady pewności prawnej. Skarżące podnoszą ponadto zarzut naruszenia obowiązku uzasadnienia.

Trzeci zarzut, który podnoszą skarżące dotyczy naruszenia zasady dobrej administracji i braku staranności. Skarżące podnoszą, że w razie wątpliwości pozwana powinna poinformować o nich w rozsądnym terminie konsorcjum oraz zażądać wyjaśnień w trakcie postępowania przetargowego, a nie po wydaniu decyzji o udzieleniu zamówienia, co pozwoliłoby skarżącym zaoszczędzić koszty związane z ich udziałem w dalszych etapach postępowania.

W ostatnim zarzucie skarżące utrzymują, że naruszono ich uzasadnione oczekiwania, a także zasady dotyczące cofnięcia aktów administracji. Twierdzą, że w niniejszej sprawie decyzja o udzieleniu zamówienia nie była niezgodna z prawem, a zatem pozwana nie miała prawa jej cofnąć.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.