Sprawa T-375/04: Skarga wniesiona dnia 17 września 2004 r. przez Grandits GmbH i pięciu pozostałych skarżących przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.300.45/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 4 grudnia 2004 r.

Skarga wniesiona dnia 17 września 2004 r. przez Grandits GmbH i pięciu pozostałych skarżących przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-375/04)

(2004/C 300/89)

(Język postępowania: niemiecki)

(Dz.U.UE C z dnia 4 grudnia 2004 r.)

W dniu 17 września 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich została wniesiona skarga przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich przez Grandits GmbH, z siedzibą w Kirchschlag (Austria), Scheucher-Fleisch GmbH, z siedzibą w Ungerdorf (Austria), Tauernfleisch Vertriebs GmbH, z siedzibą w Flattach (Austria), Wech-Kärntner Truthahnverarbeitung GmbH, z siedzibą w Glanegg (Austria), Wech-Geflügel GmbH, z siedzibą w St. Andrä (Austria) i Joann Zsifkovics, zamieszkaly w Wiedniu (Austria), reprezentowanych przez adwokatów J. Hofer i T. Humer.

Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 30 czerwca 2004 r. (C(2004) 2037 fin), dotyczącej pomocy Państwa NN 34A 2000/Austria "Programy jakościowe oraz oznaczenie bio - AMA i pieczęć jakości - AMA";

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący zarzucają po pierwsze naruszenie przepisów postępowania. Komisja potraktowała środki, stanowiące przedmiot zaskarżonej decyzji, jako zgłoszoną pomoc, chociaż ze strony Austrii nie nastąpiło żadne zgłoszenie. Komisja naruszyła art. 4 ust. 4 rozporządzenia nr 659/1999, ponieważ nie przysługiwała jej swoboda oceny i powinna była wszcząć formalną procedurę dochodzenia. Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia, ponieważ nie zbadała starannie i bezstronnie wszystkich argumentów prawnych i faktycznych, przedstawionych jej przez odwołujących się. Okres 52 miesięcy nie jest współmierny w ramach wstępnego badania i stanowi naruszenie zasady współmiernego czasu trwania postępowania.

Skarżący zarzucają następnie naruszenie art. 87 ust. 3 lit. c) WE. Komisja przyjęła na podstawie niewystarczającego zbadania i twierdzeń dotyczących stanu faktycznego, że zostały spełnione przesłanki dopuszczające wyjątek, zawarte w art. 87 ust. 3 lit. c) WE.

Ponadto, skarżący zarzucają naruszenie zakazu wprowadzania w życie zawartego w art. 88 ust. 3 zdanie 3 WE oraz w art. 3 rozporządzenia nr 659/99. Niezgłoszona pomoc nie może zostać wprowadzona w życie. Wsteczna konwalidacja przez decyzję końcową nie jest dopuszczalna.