Sprawa T-372/05: Skarga wniesiona w dniu 5 października 2005 r. - Giant (China) przeciwko Radzie.
Dz.U.UE.C.2005.315.17
Akt nienormatywny(Sprawa T-372/05)
(2005/C 315/31)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 10 grudnia 2005 r.)
Strony
Strona skarżąca: Giant (China) Co., Ltd (Kunshan, Chińska Republika Ludowa) [Przedstawiciel: P. De Baere, avocat]
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 1095/2005 z dnia 12 lipca 2005 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz rowerów pochodzących z Wietnamu, zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1524/2000 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz rowerów pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (Dz.U. L 183, str. 1) w zakresie w jakim odrzucony został wniosek skarżącej o przyznanie jej statusu spółki działającej w warunkach gospodarki rynkowej z naruszeniem art. 2 ust. 7 lit. b) w związku z art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia Rady nr 384/96 ("rozporządzenia podstawowego"), odrzucony został z naruszeniem art. 11 ust. 10 rozporządzenia podstawowego wniosek skarżącej o niezredukowanie o kwotę cła antydumpingowego skonstruowanej ceny eksportowej oraz naruszony został art. 253 WE przez brak uzasadnienia.
– obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Strona skarżąca jest spółką z ograniczą odpowiedzialnością prawa chińskiego, produkującą głównie rowery i części do nich, przeznaczone do wywozu do Wspólnoty. Ze względu na fakt, że zaskarżone przepisy jej dotyczą, skarżąca zwróciła się do Komisji z wnioskiem o przyznanie jej statusu spółki działającej w warunkach gospodarki rynkowej. Ponadto przedłożyła kwestionariusze stosowane przy dochodzeniu antydumpingowym i prowadziła z Komisją wymianę korespondencji dotyczącej różnych kwestii.
Obecnie strona skarżąca kwestionuje rozporządzenie, przede wszystkim w zakresie odrzucenia wniosku o przyznanie statusu spółki działającej w warunkach gospodarki rynkowej. Jej zdaniem wniosek został odrzucony z tego względu, że - z uwagi na fakt istnienia systemu licencjonowania wywozu - jej decyzje dotyczące cen sprzedaży i ilości nie zostały podjęte z uwzględnieniem sygnałów rynkowych i bez znaczącej interwencji państwa. Skarżąca podnosi, że art. 2 ust. 7 lit. c) rozporządzenia podstawowego należy interpretować w ten sposób, że status spółki działającej w warunkach gospodarki rynkowej powinien zostać przyznany, jeżeli w konkretnym przypadku warunki gospodarki rynkowej przeważają, niezależnie od istnienia krajowego ustawodawstwa lub mechanizmów niezgodnych z ustawodawstwem lub mechanizmami obowiązującymi w gospodarkach rynkowych. Jako że zaskarżone rozporządzanie nie uwzględnia jej szczególnej sytuacji, skarżąca utrzymuje, iż został popełniony oczywisty błąd w ocenie, pociągający za sobą naruszenie art. 2 ust. 7 lit. c). W tym samym kontekście skarżąca powołuje się na naruszenie art. 253 WE polegające na braku wystarczającego uzasadnienia odrzucenia wniosku o przyznanie statusu spółki działającej w warunkach gospodarki rynkowej w zaskarżonym rozporządzeniu.
Skarżąca kwestionuje również odrzucenie wniosku o niezredukowanie skonstruowanej ceny eksportowej o kwotę cła antydumpingowego, czyli kosztów poniesionych między przywozem a odsprzedażą, zgodnie z art. 11 ust. 10 rozporządzania podstawowego. Twierdzi ona, że Rada naruszyła prawo uznając, że nie wystąpiły żadne zmiany w cenach odsprzedaży i cenach dalszych sprzedaży w porównaniu z cenami eksportowymi skarżącej ustalonymi we wcześniejszych dochodzeniach. Ponadto skarżąca podnosi, że art. 11 ust. 10 nie wymaga wcale, aby zmiany te były oceniane przez odniesienie do cen eksportowych ustalonych we wcześniejszych dochodzeniach.