Sprawa T-371/14: Skarga wniesiona w dniu 26 maja 2014 r. - NICO przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.261.34

Akt nienormatywny
Wersja od: 11 sierpnia 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 26 maja 2014 r. - NICO przeciwko Radzie
(Sprawa T-371/14)

Język postępowania: angielski

(2014/C 261/59)

(Dz.U.UE C z dnia 11 sierpnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Naftiran Intertrade Co. (NICO) Sàrl (Pully, Szwajcaria) (przedstawiciele: J. Grayston, solicitor, oraz adwokaci P. Gjørtler, G. Pandey i D. Rovetta)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji Rady zawartej w piśmie z dnia 14 marca 2014 r. skierowanym do adwokatów skarżącej, dotyczącej przeglądu wykazu osób i podmiotów ujętego w załączniku II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu, zmienionej decyzją Rady 2012/635/WPZiB z dnia 15 października 2012 r oraz w załączniku IX do rozporządzenia (EU) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu wykonanego rozporządzeniem wykonawczym Rady (EU) nr 945/2012 z dnia 15 października 2012 r. w zakresie, w jakim w zaskarżonej decyzji odmówiono wykreślenia nazwy skarżącej z wykazu osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi;
-
połączenie niniejszej sprawy ze sprawą T-6/13 do łącznego rozpoznania na podstawie art. 50 § 1 regulaminu postępowania przed Sądem;
-
obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty dotyczące braku wystarczającego uzasadnienia decyzji Rady oraz popełnienia przez Radę oczywistego błędu w ocenie.

Skarżąca podnosi, że nie jest spółką zależną spółki Naftiran Intertrade Company (NICO) Limited, gdyż spółka ta przestała istnieć na wyspie Jersey, zaś w każdym razie Rada nie udowodniła, że nawet gdyby skarżąca była spółką zależną spółki Naftiran Intertrade Company (NICO) Limited, rząd Iranu czerpałby z tego tytułu korzyści, które byłoby niezgodne z zamierzonym celem rozpatrywanych środków.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.