Sprawa T-369/18: Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2018 r. - Napolitano/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.276.57

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 sierpnia 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2018 r. - Napolitano/Komisja

(Sprawa T-369/18)

Język postępowania: włoski

(2018/C 276/89)

(Dz.U.UE C z dnia 6 sierpnia 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: John Napolitano (Rzym, Włochy) (przedstawiciel: adwokat M. Velardo)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności zaskarżonych decyzji;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Decyzje zaskarżone w skardze to: decyzja z dnia 27 września 2017 r., z której wynika, że skarżący nie znalazł się na liście rezerwy kadrowej konkursu EPSO/AD/324/16, decyzja z dnia 25 października 2017 r. oddalająca wniosek o ponowne rozpatrzenie decyzji o nieumieszczeniu nazwiska skarżącego na liście rezerwy kadrowej oraz decyzja organu powołującego z dnia 7 marca 2018 r. oddalająca zażalenie administracyjne skarżącego, wniesione zgodnie z art. 90 regulaminu pracowniczego. Ogłoszenie o konkursie, o którym mowa w tym postępowaniu, miało na celu wybór dziesięciu szefów zespołów dochodzeniowych (AD 9), którzy mieli zostać wpisani na listy rezerwowe wykorzystywane przez Komisję Europejską (głównie przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych) w celu rekrutacji nowych urzędników, na stanowiskach administratorów, do kierowania zespołem osób prowadzących dochodzenia, pracujących w obszarze wydatków UE, walki z korupcją i poważnych wykroczeń personelu UE, ceł i handlu, wyrobów tytoniowych i podrabianych towarów.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przepisów dotyczących systemu językowego w instytucjach europejskich, w szczególności art. 1, 2 i 6 rozporządzenia nr 1/58, zakazu dyskryminacji ze względu na język, zasady proporcjonalności określonej w art. 5 TFUE i art. 27 regulaminu pracowniczego.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez przewodniczącego komisji konkursowej obowiązku bezstronności i art. 3 załącznika III do regulaminu pracowniczego.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia przez komisję konkursową ogłoszenia o konkursie, w zakresie, w jakim po pierwsze, licząc punkty uzyskane w teście wielokrotnego wyboru oraz w teście dotyczącym kompetencji ogólnych, komisja niezgodnie z prawem zrównała odrębne pojęcia (mianowicie "minimalna wymagana ocena" i charakter "eliminujący"), a po drugie, w ramach studium przypadku w kontekście testu ogólnego, wybrała ona kwestie, które były zbyt szczegółowe i dawały przewagę tym, którzy już mieli doświadczenie w OLAF-ie.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady równości kandydatów, a także nieobiektywny charakter ocen ze względu na brak stałego charakteru komisji konkursowej.

5. Zarzut piąty dotyczący błędu w ocenie w świetle dużej rozbieżności między indywidualnymi uznaniowymi ocenami komisji konkursowej. Ponadto z ogólnych przepisów nie wynika jasno, że testy należy rozpatrywać całkowicie oddzielnie.