Sprawa T-367: Skarga wniesiona w dniu 19 czerwca 2019 r. - Camerin/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.270.36

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 sierpnia 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 19 czerwca 2019 r. - Camerin/Komisja

(Sprawa T-367)

Język postępowania: francuski

(2019/C 270/38)

(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Laure Camerin (Bastia, Francja) (przedstawiciel: adwokat M. Casado García-Hirschfeld)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie, że skarga jest dopuszczalna i zasadna;

- w konsekwencji - stwierdzenie częściowej nieważności zaskarżonej decyzji;

- spowodowanie naprawienia krzywdy spowodowanej ogółem aktów i zachowań PMO, które powinny zostać poddane całościowe j ocenie, a którą to krzywdę skarżąca szacuje ex aequo et bono na kwotę 50 000 EUR;

- obciążenie Komisji całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi przeciwko decyzji Urzędu Administracji i Wypłacania Należności Indywidualnych (zwanego dalej "PMO") dotyczącej wykonania zajęcia zarządzonego przez sąd belgijski w części, w której urząd ten zastrzega sobie prawo do ponownego zajęcia kwoty 3839,60 EUR na zapadających w przyszłości kwotach świadczeń emerytalnych, strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia art. 1 i 25 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, naruszenia art. 6 załącznika VIII do Regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej (zwanego dalej "regulaminem pracowniczym") oraz istnienia błędu w ocenie. W tej kwestii skarżąca uważa, że nie istnieje żadne uzasadnienie ani żadna podstawa prawna usprawiedliwiająca decyzję PMO o dalszym zajmowaniu dwóch trzecich jej świadczenia emerytalnego.

2. Zarzut drugi, dotyczący naruszenia zasady legalności i pewności prawa. Zdaniem skarżącej regulamin pracowniczy stanow i "lex specialis" i ma pierwszeństwo przed każdym prawem krajowym: w dziedzinie minimalnego poziomu utrzymania istnieją istotne przepisy regulaminu pracowniczego, wyłączające stosowanie zarówno ogólnego europejskiego prawa pracy, jak i krajowego prawa pracy.

3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji i obowiązku dbałości w ten sposób, że nie zostało przedstawione żadne uzasadnienie dotyczące faktów lub dowodów, które mogłyby usprawiedliwić podjęcie przez PMO decyzji o zastrzeżeniu sobie prawa do ponownego zajęcia kwoty 3839,60 EUR na zapadających w przyszłości kwotach świadczeń emerytalnych skarżącej.

4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia zasady równości i niedyskryminacji, w szczególności w zakresie, w jakim - gdyby zgodzić się z interpretacją PMO - minimalny poziom utrzymania zależy od państwa, w którym urzędnik mieszka.

Skarżąca domaga się również zadośćuczynienia za krzywdę, jakiej miała doznać w wyniku nieprawidłowości, których dopuścił się PMO, które to nieprawidłowości nie pozwalają jej na godne życie.