Sprawa T-362/06: Skarga wniesiona w dniu 5 grudnia 2006 r. - Ballast Nedam Infra przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2007.20.27/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-362/06)
(2007/C 20/41)
Język postępowania: niderlandzki
(Dz.U.UE C z dnia 27 stycznia 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Ballast Nedam Infra BV (przedstawiciele: adwokaci A.R. Bosman i J.M.M. van de Hel)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
Skarżąca wnosi o:
– stwierdzenie nieważności podanej do jej wiadomości w dniu 25 września 2006 r. decyzji Komisji C(2006) 4090 wersja ostateczna z dnia 13 września 2006 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 WE (sprawa COMP/38.456 - Bitum - Niderlandy), w zakresie w jakim decyzja ta jest do niej skierowana;
– ewentualnie, stwierdzenie nieważności art. 2 decyzji, w zakresie w jakim jest on do niej skierowany, w każdym zaś wypadku obniżenie kwoty grzywny nałożonej na nią w art. 2 decyzji;
– stwierdzenie częściowej nieważności art. 1 decyzji, w zakresie w jakim jest on do niej skierowany, o ile dotyczy on czasu trwania naruszenia do października 2000 r. oraz odpowiednie obniżenie kwoty grzywny wymierzonej w art. 2 decyzji;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca kwestionuje decyzję Komisji z dnia 13 września 2006 r. dotyczącą postępowania na podstawie art. 81 WE (sprawa COMP/38.456 - Bitum - Niderlandy), na mocy której wymierzono jej grzywnę z tytułu naruszenia art. 81 WE.
Na poparcie skargi skarżąca powołuje się, po pierwsze, na naruszenie art. 81 WE oraz art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/ 2003. Komisja nie udowodniła, że istnieje jednolite i ciągłe naruszenie art. 81 WE. Komisja nie przedstawiła dowodu na to, że dostawcy asfaltu i duże przedsiębiorstwa zajmujące się budową dróg ustalały wspólnie cenę brutto asfaltu oraz że duże przedsiębiorstwa zajmujące się budową dróg miały interes w zawarciu tego porozumienia. Co więcej, zdaniem skarżącej Komisja niesłusznie potraktowała jako naruszenie art. 81 WE porozumienia w sprawie standardowego rabatu oraz życzenie przedsiębiorstw zajmujących się budową dróg, by uzyskać lepsze warunki niż mniejsze przedsiębiorstwa zajmujące się budową dróg o mniejszym zapotrzebowaniu na asfalt.
Po drugie, skarżąca powołuje się na naruszenie art. 81 WE i art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 oraz wytycznych Komisji w sprawie metody ustalania grzywien(1). Jej zdaniem Komisja błędnie oceniła wagę naruszenia.
Po trzecie, skarżąca powołuje się na naruszenie art. 81 WE, jako że Komisja w oparciu o niewłaściwe z punktu widzenia prawa i niewłaściwe rzeczowo powody wyszła z założenia, że skarżąca wywarła określony wpływ na zachowanie rynkowe spółki Ballast Nedam Grond en Wegen BV.
Wreszcie skarżąca zarzuca naruszenie art. 27 ust. 1 rozporządzenia nr 1/2003 oraz prawa do obrony, jako że Komisja odebrała jej możliwość sprostowania szeregu nowych oświadczeń zawartych w decyzji dotyczących udziału skarżącej w domniemanym naruszeniu w okresie od dnia 21 czerwca 1996 r. do dnia 1 października 2000 r.
______
(1) Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 oraz art. 65 ust. 5 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (Dz.U. 1998, C 9, str. 3).