Sprawa T-362/05: Skarga wniesiona w dniu 21 września 2005 r. - Nuova Agricast przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.296.33

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 listopada 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 września 2005 r. - Nuova Agricast przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-362/05)

(2005/C 296/69)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 26 listopada 2005 r.)

Strony

Strona skarżąca: Nuova Agricast s.r.l. (Cerignola, Włochy), [przedstawiciel(-e): adwokat Michele Arcangelo Calabrese]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

Skarżąca, dochowując wymogów o charakterze proceduralnym, wnosi do Sądu o stwierdzenie, iż dokonując określonych w skardze czynów niezgodnych z prawem, Komisja dopuściła się ciężkiego i oczywistego naruszenia prawa wspólnotowego oraz o zobowiązanie pozwanej do naprawienia powstałej w ten sposób szkody poprzez zapłatę następujących kwot:

a) 701.692,77 euro tytułem naprawienia szkody poniesionej wskutek nieprzekazania pierwszej raty pomocy;

b) 701.692,77 euro tytułem naprawienia szkody poniesionej wskutek nieprzekazania drugiej raty pomocy;

c) 701.692,77 euro tytułem naprawienia szkody poniesionej wskutek nieprzekazania trzeciej raty pomocy;

d) odsetek od wyżej wymienionych kwot po rewaloryzacji;

e) 1.453.387,03 euro lub innej kwoty, której wysokość większa lub mniejsza zostanie ewentualnie ustalona w toku sprawy w porozumieniu z Komisją - tytułem naprawienia szkody polegającej na gorszych wynikach finansowych przedsiębiorstwa uzyskanych w trakcie roku finansowego zamkniętego w dniu 30 czerwca 2002 r. w stosunku do wyników, których realizacja byłaby możliwa, o ile wdrożony zostałby program pomocy;

f) odsetek od kwoty wyminionej w pkt e), po rewaloryzaji;

g) kosztów postępowania, w tym poniesionych przez stronę kosztów doradztwa technicznego.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca w niniejszej sprawie, tak jak w sprawach T-139/03⁽¹⁾, T-151/03⁽²⁾ i T-98/04⁽³⁾, zarzuca Komisji, iż dopuściła się w trakcie wstępnego badania pomocy państwa N 715/99, zakończonego wydaniem ostatecznej decyzji o dozwoleniu pomocy bez wnoszenia zastrzeżeń, czynów niezgodnych z prawem. Powołane zezwolenie wprowadziło pomoc państwa na okres siedmiu lat, tj. od 2000 r. do 2006 r., która na podstawie ustawy nr 488/92 została dozwolona w 1997 r. do końca 31 grudnia 1999 r.

W tym względzie należy przypomnieć, iż szczególne postępowanie administracyjne w zakresie uzyskania pomocy przewiduje, iż rząd włoski przeprowadza co pół roku przetarg, w którym uczestniczą zainteresowane przedsiębiorstwa. Środki przeznaczone na sfinansowanie przetargu przypadają przedsiębiorstwom w kolejności zgłoszeń, do momentu wyczerpania środków. W przypadku uczestnictwa w trzecim z kolei przetargu uzyskanie pomocy przez wnioskodawcę uzależnione jest od dostępności środków, których dystrybucja odbywa się wedle pierwszeństwa zgłoszeń.

Rząd włoski w przedstawionym badaniu pomocy państwa N 715/99 zwrócił się do Komisji o dozwolenie na ponowne złożenie w ramach pierwszego przetargu odnoszącego się do nowego system pomocy wniosków przedstawionych w ramach trzeciego i czwartego przetargu. Niemniej jednak Komisja przychyliła się do propozycji jedynie w części, udzielając zezwolenia ograniczonego do czwartego przetargu.

Na poparcie swych żądań skarżąca zarzuca Komisji, że:

– nie wszczęła formalnej procedury dochodzenia w następstwie przekazania przez rząd włoski wniosku o udzielnie zezwolenia na ponowne złożenie wniosków odnoszących się do trzeciego przetargu w ramach poprzedniego programu pomocy, uznając go za niezgodny ze wspólnym rynkiem, tym samym naruszajac art. 88 ust. 2 Traktatu oraz zasadę prawa do obrony;

– dopuściła się naruszenia zasady pewności prawa;

– dokonała błędnej oceny.

W opinii skarżącej, poddając ponownemu rozpatrzeniu zgodność ze wspólnym rynkiem propozycji udzielenia zezwolenia na ponowne złożenie wniosków przez przedsiębiorstwa uczestniczące w trzecim przetargu oraz podejmując decyzję bez jakiegokolwiek sprzeciwu co do niezgodności pomocy ze wspólnym rynkiem ze strony zainteresowanych, Komisja winna zmienić swoją decyzję o dozwoleniu programu pomocy na rok 1997, która wymaga tym samym analizy w świetle art. 87 Traktatu.

Ponadto, pozwana ingerując w istniejące stany prawne i uchylając je, w rzeczywistości cofnęła decyzję w przedmiocie zezwolenia na pomoc z 1997 r., nie dochowując jednakże gwarancji proceduralnych przewidzianych rozporządzeniem WE nr 659/99 w przypadkach cofnięcia pomocy.

______

⁽¹⁾ Postanowienie Sądu z dnia 8 czerwca 2005 r, niepublikowane.

⁽²⁾ Postanowienie Sądu z dnia 8 czerwca 2005 r., dotychczas niepublikowane w Zbiorze.

⁽³⁾ Postanowienie Sądu z dnia 15 czerwca 2005 r, niepublikowane.