Sprawa T-361/17: Skarga wniesiona w dniu 6 czerwca 2017 r. - Eco-Bat Technologies i in./Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.318.13

Akt nieoceniany

Wersja od: 25 września 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 czerwca 2017 r. - Eco-Bat Technologies i in./Komisja

(Sprawa T-361/17)

Język postępowania: angielski

(2017/C 318/18)

(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Eco-Bat Technologies Ltd (Matlock, Zjednoczone Królestwo), Berzelius Metall GmbH (Braubach, Niemcy) i Société Traitements Chimiques des Métaux (STCM) (Bazoches-les-Gallerandes, Francja) (przedstawiciele: M. Brealey, QC, adwokaci I. Vandenborre i S. Dionnet)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności art. 2 ust. 1 lit. b) decyzji Komisji C(2017) 900 final, zmienionej w dniu 6 kwietnia 2017 r. decyzją C(2017) 2223 final z dnia 6 kwietnia 2017 r., w sprawie AT.40018 - Recykling akumulatorów samochodowych oraz obniżenie grzywny nałożonej na stronę skarżącą, tak aby uwzględniała ona reprezentatywną wartość zakupów w okresie naruszenia orz prawidłowy czas trwania uczestnictwa strony skarżącej w przejawach naruszenia we Francji, a także zniesienie wynoszącej 10 % podwyżki zastosowanej na podstawie pkt 37 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien ¹ ; oraz

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła zasadę dobrej administracji oraz jej prawo do obrony w ten sposób, że w zaskarżonej decyzji po raz pierwszy określiła wartość zakupów mającą posłużyć za podstawę obliczenia grzywny.

2. Zarzut drugi, w ramach którego strona skarżąca utrzymuje, że Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności, przyjmując za punkt odniesienia przy ustalaniu grzywny wartość zakupów strony skarżącej z 2011 r.

3. Zarzut trzeci, w ramach którego strona skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła zasady odpowiedzialności osobistej, równego traktowania i proporcjonalności, a także obowiązek uzasadnienia, poprzez nieuwzględnienie mniejszego zaangażowania strony skarżącej w przejawy działalności kartelu we Francji.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia przez Komisję obowiązku uzasadnienia, a także zasad pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, poprzez brak odpowiedniego uzasadnienia, dlaczego zastosowano pkt 37 wytycznych i dokładnie taką podwyżkę grzywny.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia przez Komisję zasad proporcjonalności i równego traktowania poprzez odmienne potraktowanie karteli w zakresie zakupów i karteli w zakresie sprzedaży.

6. Zarzut szósty, w ramach którego strona skarżąca twierdzi, ze Komisja naruszyła jej prawo do obrony poprzez zastosowanie podwyżki grzywny na podstawie pkt 37 wytycznych bez zasygnalizowania tej okoliczności w piśmie w sprawie przedstawienia zarzutów oraz poprzez brak wydania uzupełniającego pisma w sprawie przedstawienia zarzutów i brak zorganizowania ponownego przesłuchania.

7. Zarzut siódmy dotyczący naruszenia przez Komisję zasady dobrej administracji poprzez brak zasygnalizowania zamiaru zastosowania pkt 37 wytycznych na wcześniejszym etapie postępowania administracyjnego.

¹ Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia 1/2003 (Dz.U. 2006, C 210, s. 2).