Sprawa T-359/19: Skarga wniesiona w dniu 14 czerwca 2019 r. - Daimler/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.263.58

Akt nienormatywny
Wersja od: 5 sierpnia 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 czerwca 2019 r. - Daimler/Komisja
(Sprawa T-359/19)

(2019/C 263/65)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 5 sierpnia 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Daimler (Stuttgart, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci N. Wimmer, C. Arhold i G. Ollinger)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej C(2019) 2359 wydanej na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 1 , w szczególności na podstawie art. 8 ust. 5 akapit drugi, w dniu 3 kwietnia 2019 r. (zwanej dalej "sporną decyzją") w zakresie, w jakim w art. 1 ust. 1 tej decyzji w związku z tabelami 1 i 2 załącznika I w rubrykach D podane są średnie indywidualne poziomy emisji CO2, a w rubryce I oszczędności emisji CO2 wynikające z innowacji ekologicznych, i
-
obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

1.
Zarzut pierwszy: naruszenie art. 12 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 2  w związku z art. 1 ust. 3 decyzji wykonawczej (UE) 2015/158 3

Skarżąca zarzuca pozwanej, że ta naruszyła art. 12 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 w związku z art. 1 ust. 3 decyzji wykonawczej (UE) 2015/158 przez to, że w ramach doraźnej weryfikacji oszczędności CO2 odstąpiła od zatwierdzonej metodologii testów, stosując niewłaściwy współczynnik Willansa.

2.
Zarzut drugi: naruszenie art. 12 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 w związku z art. 1 ust. 3 decyzji wykonawczej (UE) 2015/158 i art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011

Skarżąca zarzuca pozwanej, że ta naruszyła art. 12 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011 w związku z art. 1 ust. 3 decyzji wykonawczej (UE) 2015/158 i art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, ponieważ w ramach metodologii testów, którą zastosowała do doraźnej weryfikacji, nie przeprowadziła wymaganego specyficznego kondycjonowania wstępnego.

3.
Zarzut trzeci: naruszenie art. 12 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011

Skarżąca zarzuca pozwanej, że ta naruszyła art. 12 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 725/2011, ponieważ nakazała nie uwzględniać ekoinnowacji za poprzedzający rok 2017, mimo że przepis ten wyraźnie zezwala na podjęcie tylko jedne j decyzji o nieuwzględnieniu na kolejny rok kalendarzowy.

4.
Zarzut czwarty: naruszenie prawa do bycia wysłuchanym

Skarżąca zarzuca pozwanej, że ta naruszyła jej prawo do bycia wysłuchanym zgodnie z wymogami wynikającymi z ogólne j zasady poszanowania prawa do obrony oraz z art. 41 ust. 2 lit. a) Karty praw podstawowych Unii.

5.
Zarzut piąty: naruszenie obowiązku uzasadnienia

Skarżąca zarzuca pozwanej, że decyzja nie zawiera należytego uzasadnienia zgodnie z wymogami wynikającymi z art. 296 ust. 2 TFUE i z art. 41 ust. 2 lit. c) Karty praw podstawowych Unii. W zaskarżonej decyzji pozwana powołuje się jedynie w nieprecyzyjny sposób na rozbieżności w metodologii testów, jednakże nie wypowiada się w mającej decydujące znaczenie kwestii, czy i w jakim stopniu metodologia testów wymaga specyficznego kondycjonowania wstępnego i czy pozwana zezwoliła na taką metodologię testów w decyzji wykonawczej (UE) 2015/158.

1 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 z dnia 23 kwietnia 2009 r. określające normy emisji dla nowych samochodów osobowych w ramach zintegrowanego podejścia Wspólnoty na rzecz zmniejszenia emisji CO2 z lekkich pojazdów dostawczych (Dz.U.2009, L 140, s. 1).
2 Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 725/2011 z dnia 25 lipca 2011 r. ustanawiające procedurę zatwierdzania i poświadczania technologii innowacyjnych umożliwiających zmniejszenie emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. 2011, L 194, s. 19).
3 Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/158 z dnia 30 stycznia 2015 r. w sprawie zatwierdzenia dwóch wysokosprawnych alternatorów Robert Bosch GmbH jako technologii innowacyjnych umożliwiających redukcję emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 443/2009 (Dz.U. 2015, L 26, s. 31).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.