Sprawa T-354/08: Skarga wniesiona w dniu 21 sierpnia 2008 r. - Spira przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.285.47

Akt nienormatywny
Wersja od: 8 listopada 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 sierpnia 2008 r. - Spira przeciwko Komisji

(Sprawa T-354/08)

(2008/C 285/86)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 8 listopada 2008 r.)

Strony

Strona skarżąca: Diamanthandel A. Spira BVBA (Antwerpia, Belgia) (przedstawiciele: J. Bourgeois, Y. Van Gerven, F. Louis, A. Vallery, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 5 czerwca 2008 r. wydanej na podstawie art. 7 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 773/2004 w sprawie COMP/38.826/B-2-Spira/de Beers/DTC Supplier of Choice;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej sprawie skarżąca kwestionuje decyzję Komisji (2008) D/203546 z dnia 5 czerwca 2008 r., w której Komisja uznała, że zmiana stanu faktycznego spowodowana stwierdzeniem nieważności decyzji w sprawie zobowiązań(1) przez Sąd Pierwszej Instancji nie stanowiła rozstrzygającej okoliczności zmuszającej Komisję do zmiany jej decyzji (2007) D/200338 z dnia 26 stycznia 2007 r., na mocy której Komisja oddaliła, z uwagi na brak interesu wspólnotowego, skargę wniesioną przez skarżącą, dotyczącą naruszenia art. 81 i 82 WE związanego z systemem "Supplier of Choice" (zwanym dalej "SoC"), stosowanym przez grupę De Beers w zakresie dystrybucji surowca diamentowego ("decyzja o oddaleniu"(2)) (Sprawa COMP/38.826/B-2-Spira/De Beers/DTC Supplier of Choice).

Skarżąca podnosi trzy zarzuty na poparcie swojej skargi.

Po pierwsze, skarżąca twierdzi, że Komisja nie zbadała w sposób staranny i bezstronny antykonkurencyjnych praktyk, o których skarżąca zawiadomiła Komisję w swojej skardze.

Po drugie, skarżąca twierdzi, że Komisja, ponownie badając kwestię ograniczania dostępu, nie mogła uznać w obliczu poważnej szkody wynikającej z ograniczania dostępu spowodowanego przez system SoC, iż z uwagi na brak interesu wspólnotowego nie można było nadać skardze dalszego biegu. Skarżąca utrzymuje, że należało uznać, iż ograniczanie dostępu jest objęte interesem wspólnotowym, jako że ma ono wpływ na dostępność surowca diamentowego na obszarze Unii Europejskiej, a nawet na całym świecie. Skarżąca uważa, że system dystrybucji SoC jest antykonkurencyjnym i selektywnym systemem, który ogranicza konkurencję między markami.

Po trzecie, posiłkowo, skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła prawo i nie przedstawiła wystarczającego uzasadnienia oceny skutków ograniczania dostępu, ponieważ:

– nie określiła wpierw struktury rozpatrywanego rynku, znaczenia danego przedsiębiorstwa na rynku oraz pozycji konkurentów na rynku;

– nie zbadała wszystkich ewentualnych ograniczeń lub monopolistycznych działań dostawcy, którego selektywny system dystrybucji był przedmiotem badania.

Ponadto skarżąca twierdzi, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie i oparła swoją decyzję na niepoprawnych ustaleniach faktycznych, uznając, że porozumienie SoC nie stanowi poważnej przeszkody w dostępie do surowca diamentowego podmiotów z rynku wtórnego (ograniczanie dostępu).

______

(1) Sprawa T-170/06 Alrosa przeciwko Komisji, Zb.Orz. 2007, II-2601, odwołanie wniesione przez Komisję do Trybunału Sprawiedliwości, Sprawa C-441/07 Komisja przeciwko Alrosa, Dz.U. 2007, C 283, s. 22.

(2) Skarżąca wniosła skargę na decyzję o oddaleniu do Sądu Pierwszej Instancji w sprawie T-108/07 Spira przeciwko Komisji, Dz.U. 2007, C 129, s. 20.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.