Sprawa T-354/06: Skarga wniesiona w dniu 4 grudnia 2006 r. - BAM NBM Wegenbouw und HBG Civiel przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.20.22/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 27 stycznia 2007 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 grudnia 2006 r. - BAM NBM Wegenbouw und HBG Civiel przeciwko Komisji

(Sprawa T-354/06)

(2007/C 20/33)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 27 stycznia 2007 r.)

Strony

Strona skarżąca: BAM NBM Wegenbouw BV i HBG Civiel BV (przedstawiciele: adwokaci B. W. Biesheuvel i J. K. de Pree)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Wspólnot Europejskich C (2006) 4090 wersja ostateczna z dnia 13 września 2006 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 WE (sprawa COMP/38.456 - Bitum - Niderlandy) w zakresie, w jakim stwierdzono w niej, że BAM NBM i HBG Civiel naruszyły art. 81 WE, w zakresie, w jakim z tego tytułu wymierzono BAM NBM i HBG Civiel grzywny, w zakresie, w jakim BAM NBM i HBG Civiel zostały wezwane do zaprzestania naruszeń i powstrzymania się w przyszłości od działań i zachowań określonych w art. 1 oraz od wszelkich działań i zachowań, które mają taki sam lub podobny cel, lub taki sam lub podobny skutek, oraz w zakresie, w jakim decyzja jest skierowana do BAM NBM i HBG Civiel,

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżące kwestionują decyzję Komisji z dnia 13 września 2006 r. dotyczącą postępowania na podstawie art. 81 WE (sprawa COMP/38.456 - Bitum - Niderlandy), na mocy której wymierzono im grzywnę z tytułu naruszenia art. 81 WE.

Na poparcie swojej skargi skarżące podnoszą przede wszystkim, że decyzja narusza art. 81 WE oraz art.7 i 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003 oraz obowiązek uzasadnienia określony w art. 253 WE. Skarżące twierdzą, że Komisja nieprawidłowo ustaliła i zinterpretowała stan faktyczny, a także, że nie ma wystarczającego dowodu, by stwierdzić, że naruszyły one art. 81 WE.

Posiłkowo skarżące podnoszą, że art. 2 decyzji narusza art. 23 ust. 3 rozporządzenia nr 1/2003 oraz wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien(1). Są one zdania, że waga rzekomego naruszenia została oceniona nieprawidłowo. W ten sposób naruszenie zostało określone jako bardzo poważne, a wymierzona grzywna jest nieproporcjonalna.

Wreszcie decyzja została wydana z naruszeniem istotnych wymogów proceduralnych, między innymi ponieważ Komisja odmówiła jej udostępnienia wglądu w odpowiedzi udzielone przez spółki naftowe i inne przedsiębiorstwa zajmujące się budową dróg na pismo w sprawie przedstawienia zarzutów, chociaż skarżące zwróciły się o to.

______

(1) Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy artykułu 15 ust. 2 rozporządzenia nr 17 oraz artykułu 65 ust. 5 Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (Dz.U. 1998, C 9, str. 3).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.