Sprawa T-340/13: Skarga wniesiona w dniu 25 czerwca 2013 r - Federación Espanola de Hostelería przeciwko EACEA.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.245.13

Akt nienormatywny

Wersja od: 24 sierpnia 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 czerwca 2013 r - Federación Española de Hostelería przeciwko EACEA

(Sprawa T-340/13)

(2013/C 245/16)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 24 sierpnia 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Federación Española de Hostelería (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: F. del Nogal Méndez i R. Fernández Flores, adwokaci)

Strona pozwana: Agencja Wykonawcza ds. Edukacji, Kultury i Sektora Audiowizualnego (EACEA)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji 2007-19641 134736-LLP-I-2007-1-ES-Leonardo-LMP

– pomocniczo, zarządzenie cofnięcia postępowania do daty wysłania błędnie zaadresowanych informacji przez audytorów, tak aby umożliwić skarżącej przedstawienie odpowiednich argumentów,

– pomocniczo, o zmniejszenie wysokości zażądanego zwrotu, zgodnie z zasadą proporcjonalności,

– obciążenie Komisji kosztami przedstawicieli i innymi kosztami niniejszej sprawy,

– nakazanie Komisji zwrotu wypłaconych kwot wraz z odpowiadającymi im odsetkami za zwłokę.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy oparty na naruszeniu ustalonej procedury.

– W tym zakresie podnosi, że informacje dotyczące sprawozdania z audytu zostały przekazane osobie trzeciej pozostającej poza stosunkiem pomiędzy agencją wykonawczą a stroną powodową.

2) Zarzut drugi dotyczący naruszenia obowiązku uzasadniania decyzji.

– W tym zakresie podnosi, że decyzja o odzyskaniu pozbawiona jest stosownego uzasadnienia w zakresie, w jakim agencja wykonawcza wystosowała wobec skarżącej wezwanie do zapłaty wraz z załączonym sprawozdaniem z audytu.

3) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa do obrony.

– W tym zakresie podnosi, że w trakcie postępowania nigdy nie mogła przedstawić swojego punktu widzenia odnośnie do stosowności i właściwości zarzucanych okoliczności, a w szczególności w kwestii tych wszystkich dokumentów, które Komisja wzięła pod uwagę przy uzasadnianiu swojego twierdzenia odnośnie do istnienia naruszenia prawa Unii.

4) Czwarty zarzut dotyczący naruszenia zasady ochrony słusznych oczekiwań.

– W tym zakresie twierdzi, że od czasu zawarcia umowy w kwietniu 2009 r. do kwietnia 2013 r. agencja egzekucyjna nie wyraziła żadnego sprzeciwu co do sposobu wykonywania projektu.

5) Zarzut piąty oparty na nadużyciu władzy.

– W tym zakresie twierdzi się, że Komisja nie poinformowała skarżącej o okolicznościach, które można by jej zarzucić, ani też nie dała jej możliwości bycia wysłuchaną przed wydaniem sankcji.

6) Wreszcie, skarżąca podnosi naruszenie zasady proporcjonalności.