Sprawa T-335/18: Skarga wniesiona w dniu 31 maja 2018 r. - Mubarak / Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.259.48/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 lipca 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 31 maja 2018 r. - Mubarak / Rada

(Sprawa T-335/18)

Język postępowania: angielski

(2018/C 259/65)

(Dz.U.UE C z dnia 23 lipca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Gamal Mohamed Hosni Elsayed Mubarak (Kair, Egipt), Alaa Mohamed Hosni Elsayed Mubarak (Kair), Heidy Mahmoud Magdy Hussein Rasekh (Kair), Khadiga Mahmoud El Gammal (Kair) (przedstawiciele: B. Kennelly, QC, J. Pobjoy, Barrister, G. Martin oraz C. Enderby Smith, Solicitors)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2018/466 z dnia 21 marca 2018 r. zmieniającej decyzję 2011/172/ WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/465 z dnia 21 marca 2018 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 270/2011 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie w zakresie, w jakim dotyczą one skarżących;

- stwierdzenie, że art. 1 ust. 1 decyzji Rady 2011/172/WPZiB z dnia 21 marca 2011 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie oraz art. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie nie mają zastosowanie w zakresie, w jakim dotyczą skarżących; oraz

- obciążenie Rady kosztami postępowania poniesionymi przez skarżących.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, w którym skarżący twierdzą, że Rada popełniła błędy w ocenie poprzez stwierdzenie, że zostało spełnione określone w art. 1 ust. 1 decyzji oraz w art. 2 ust. 1 rozporządzenia kryterium umieszczenia nazwisk skarżących w wykazie.

2. Zarzut drugi, w którym skarżący twierdzą, iż art. 1 ust. 1 decyzji i art. 2 ust. 1 rozporządzenia są niezgodne z prawem ze względu na a) brak ważnej podstawy prawnej lub b) naruszenie zasady proporcjonalności

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia praw, które przysługują skarżącym na mocy art. 6 w związku z art. 2 i 3 TUE oraz art. 47 i 48 Karty praw podstawowych, w następstwie stwierdzenia przez Radę, iż postępowanie sądowe w Egipcie jest zgodne podstawowymi prawami człowieka.