Sprawa T-330/07: Skarga wniesiona w dniu 30 sierpnia 2007 r. - Kuiburi Fruit Canning przeciwko Radzie.
Dz.U.UE.C.2007.269.53/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-330/07)
(2007/C 269/95)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 10 listopada 2007 r.)
Strony
Strona skarżąca: Kuiburi Fruit Canning Co., Ltd (Bangkok, Tajlandia) (przedstawiciele: F. Graafsma, J. Cornelis, adwokaci)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 682/2007 z dnia 18 czerwca 2007 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącego o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz określonej przetworzonej lub zakonserwowanej kukurydzy cukrowej w postaci ziaren, pochodzącej z Tajlandii;
– obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (WE) nr 682/2007(1) z dnia 18 czerwca 2007 r. z powodu zarzucanego naruszenia art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 384/1996(2) oraz art. 6.10.2 porozumienia WTO(3), w wyniku odrzucenia wniosku skarżącej o ustalenie indywidualnego marginesu dumpingu, mimo że skarżąca twierdzi, iż jest jedynym producentem eksportującym, który przekazał informacje konieczne dla obliczenia indywidualnego marginesu dumpingu.
Po pierwsze, zdaniem skarżącej, Rada popełniła oczywisty błąd w ocenie uznając, że złożony został więcej niż jeden wniosek o ustalenie indywidualnego marginesu dumpingu.
Po drugie, skarżąca uważa, iż ponieważ tylko jeden producent eksportujący wniósł o ustalenie indywidualnego marginesu dumpingu, Rada nie dysponuje swobodnym uznaniem w zakresie ustalenia czy indywidualne badanie w stosunku do skarżącej byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiłoby ukończenie dochodzenia w przewidzianym czasie.
Po trzecie, nawet jeśli Rada dysponuje tego rodzaju swobodnym uznaniem, skarżąca twierdzi, że Rada popełniła oczywisty błąd w ocenie uznając, iż dodatkowe badanie jednego eksportera byłoby nadmiernie uciążliwe i uniemożliwiłoby ukończenie dochodzenia w przewidzianym czasie.
Skarżąca podnosi wreszcie, że Rada popełniła oczywisty błąd w ocenie uznając, że obliczenie indywidualnego marginesu dumpingu w stosunku do skarżącej byłoby dyskryminujące względem innych nieobjętych próbą eksporterów.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 682/2007 z dnia 18 czerwca 2007 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz określonej przetworzonej lub zakonserwowanej kukurydzy cukrowej w postaci ziaren, pochodzącej z Tajlandii (Dz.U. L 159, str. 14).
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 56, str.1).
(3) Wielostronne negocjacje handlowe w ramach Rundy Urugwajskiej (1986-1994) - Załącznik 1 - Załącznik 1A - Porozumienie o stosowaniu artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994 (WTO-GATT 1994) - porozumienie antydumpingowe (Dz.U. L 336, str. 103).