Sprawa T-329/07: Skarga wniesiona w dniu 3 września 2007 r. - UPS Europe i UPS Deutschland przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.247.39/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 października 2007 r.

Skarga wniesiona w dniu 3 września 2007 r. - UPS Europe i UPS Deutschland przeciwko Komisji

(Sprawa T-329/07)

(2007/C 247/65)

(Dz.U.UE C z dnia 20 października 2007 r.)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: UPS Europe NV/SA (Bruksela, Belgia) i UPS Deutschland Inc. & Co. OHG (Neuss, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci T. Ottervanger i E. Henny)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie na podstawie art. 232 WE, że Komisja zaniechała działania, ponieważ nie zajęła stanowiska w odniesieniu do skargi złożonej do Komisji przez skarżące w niniejszej sprawie w dniu 11 maja 2004 r.;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez skarżące.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżące twierdzą, że Komisja zaniechała działania, ponieważ po wezwaniu jej do działania na podstawie art. 232 WE nie zajęła stanowiska w przedmiocie skargi złożonej do Komisji przez skarżące w niniejszej sprawie w dniu 11 maja 2004 r., dotyczącej pomocy państwa, jaką miały bezprawnie przyznać Niemcy na rzecz Deutsche Post, między innymi w formie gwarancji państwowych, wpłat na rzecz funduszu emerytalnego Deutsche Post oraz zwolnienia z licznych obowiązków ustawowych.

Na poparcie tej skargi skarżące podnoszą, że Komisja ma obowiązek dokonania starannej i bezstronnej analizy złożonej do niej skargi, w szczególności z powodu wyłącznej kompetencji Komisji w zakresie oceny zgodności środków pomocowych ze wspólnym rynkiem.

Skarżące dodają następnie, że art. 232 WE należy interpretować w ten sposób, że uprawnia on jednostki i przedsiębiorstwa do wniesienia skargi na bezczynność przeciwko instytucji, która nie wydała aktu, który dotyczyłby ich bezpośrednio i indywidualnie, nawet jeżeli nie są oni potencjalnymi adresatami tego aktu.

Wreszcie skarżące stwierdzają, że ponieważ są przedsiębiorstwami konkurencyjnymi względem Deutsche Post, zasadne jest stwierdzenie, że środki, których podjęcia Komisja zaniechała, dotyczyłyby bezpośrednio i indywidualnie skarżących.