Sprawa T-328/14: Jannatian v. Rada Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.111.21

Akt nienormatywny
Wersja od: 29 marca 2016 r.

Wyrok Sądu z dnia 18 lutego 2016 r. - Jannatian/Rada
(Sprawa T-328/14) 1

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej - Zamrożenie środków finansowych - Ograniczenia w zakresie dopuszczania - Skarga o stwierdzenie nieważności - Umorzenie postępowania - Odpowiedzialność pozaumowna - Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom - Krzywda)

Język postępowania: angielski

(2016/C 111/25)

(Dz.U.UE C z dnia 29 marca 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Mahmoud Jannatian (Teheran, Iran) (przedstawiciele: adwokaci I. Smith Monnerville i S. Monnerville)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: F. Naert i M. Bishop, pełnomocnicy)

Przedmiot

Po pierwsze, skarga o stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39); decyzji Rady 2010/ 644/WPZiB z dnia 25 października 2010 r., zmieniającej decyzję 2010/413 (Dz.U. L 281, s. 81); rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. L 281, s. 1) i rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1), a także rozporządzeń wykonawczych Rady (UE) nr 350/2012 z dnia 23 kwietnia 2012 r., Rady (UE) nr 709/2012 z dnia 2 sierpnia 2012 r., Rady (UE) nr 945/2012 z dnia 15 października 2012 r., Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r., Rady (UE) nr 522/2013 z dnia 6 czerwca 2013 r., Rady (UE) nr 1203/2013 z dnia 26 listopada 2013 r. oraz Rady (UE) nr 397/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. dotyczących wykonania rozporządzenia nr 267/2012 (odpowiednio Dz. U. L 110, s. 17, Dz.U. L 208, s. 2, Dz.U. L 282, s. 16, Dz.U. L 356, s. 55, Dz.U. L 156, s. 3, Dz.U. L 316, s. 1 i Dz.U. L 119, s. 1), w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego, a po drugie, żądanie wypłaty odszkodowania za podnoszoną szkodę.

Sentencja

1)
Postepowanie w sprawie skargi, w zakresie, w jakim dotyczy ona stwierdzenia nieważności decyzji Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB; decyzji Rady 2010/644/WPZiB z dnia 25 października 2010 r., zmieniającej decyzję 2010/413; rozporządzenia Rady (UE) nr 961/ 2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/ 2007 i rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010, a także rozporządzeń wykonawczych Rady (UE) nr 350/2012 z dnia 23 kwietnia 2012 r., Rady (UE) nr 709/2012 z dnia 2 sierpnia 2012 r., Rady (UE) nr 945/2012 z dnia 15 października 2012 r., Rady (UE) nr 1264/2012 z dnia 21 grudnia 2012 r., Rady (UE) nr 522/2013 z dnia 6 czerwca 2013 r., Rady (UE) nr 1203/2013 z dnia 26 listopada 2013 r. oraz Rady (UE) nr 397/2014 z dnia 16 kwietnia 2014 r. dotyczących wykonania rozporządzenia nr 267/2012, zostaje umorzone.
2)
W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.
3)
Mahmoud Jannatian i Rada Unii Europejskiej pokrywają własne koszty.
1 Dz.U. C 212 z 7.7.2014.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.