Sprawa T-322/18: Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2018 r. - García Ruiz / Parlament.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.294.46

Akt nienormatywny

Wersja od: 20 sierpnia 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2018 r. - García Ruiz / Parlament

(Sprawa T-322/18)

Język postępowania: hiszpański

(2018/C 294/61)

(Dz.U.UE C z dnia 20 sierpnia 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Faustino-Francisco García Ruiz (Alcorcón, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat C. Manzano Ledesma)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie decyzji Komisji Petycji za zaskarżoną za pośrednictwem niniejszej skargi i w następstwie uznania skargi za dopuszczalną ustalenie, że nastąpiło naruszenie praw, tak aby zostały zagwarantowane interesy strony skarżącej przed tym Sądem;

- w stosownym przypadku obciążenie kosztami.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi, że:

Skarga zostaje wniesiona, ponieważ Komisja Petycji Parlamentu Europejskiego nie skierowała do wnoszącego petycję aktu odrębnego od zalecenia lub opinii, przy czym prawo skarżącego nie było chronione z naruszeniem traktatu na podstawie art. 232 ust. 3 TUE i art. 265 ust. 3 TFUE.

Rozstrzygnięcia wydane przez administrację publiczną Comunidad de Madrid (autonomicznej wspólnoty Madrytu) i sądy wyrządzają szkodę jego prawom i interesom gospodarczym ze względu na naruszenie prawa do otrzymywania świadczenia uzupełaniającego emeryturę publiczną przyznaną przez Comunidad de Madrid.

Decyzja administracyjna wydana przez Comunidad de Madrid i wyroki wydane przez sądy skutkują odmiennym traktowaniem i dyskryminacją w odniesieniu do świadczeń otrzymanych przez emerytów (którzy przeszli na emeryturę dobrowolnie lub przymusowo).

W dziedzinie emerytur obowiązuje kompetencja Unii Europejskiej, a w związku z tym zadaniem tego Sądu jest ochrona prawa skarżącego, w sytuacji gdy administracja publiczna i sądy krajowe nie uwzględniły prawa przyznanego w utrwalonym orzecznictwie sądów Unii i dyrektywach dotyczących równości w zakresie pobierania świadczeń przy braku pomiędzy wyżej wspomnianymi dwiema kategoriami emerytów obiektywnej różnicy faktycznej i prawnej w odniesieniu do pobierania świadczeń.