Sprawa T-32/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 4 listopada 2008 r. w sprawie F-18/07 Luigi Marcuccio przeciwko Komisji, wniesione w dniu 26 stycznia 2009 r. przez Luigiego Marcucciego.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.69.51/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 21 marca 2009 r.

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 4 listopada 2008 r. w sprawie F-18/07 Luigi Marcuccio przeciwko Komisji, wniesione w dniu 26 stycznia 2009 r. przez Luigiego Marcucciego

(Sprawa T-32/09 P)

(2009/C 69/111)

(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2009 r.)

Język postępowania: włoski

Strony

Wnoszący odwołanie: Luigi Marcuccio (przedstawiciel: G. Cipressa, adwokat)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– W każdym razie

(A.1) stwierdzenie nieważności w całości zaskarżonego postanowienia,

(A.2) uznanie skargi wniesionej w pierwszej instancji za dopuszczalną.

– Tytułem głównym

(B.1) uwzględnienie całości żądań skarżącego przedstawionych w skardze w pierwszej instancji,

(B.2) obciążenie pozwanej kosztami postępowania odwoławczego i w pierwszej instancji poniesionymi przez skarżącego,

– lub tytułem subsydiarnym

(B.3) odesłanie niniejszej sprawy do innego składu Sądu do spraw Służby Publicznej celem ponownego rozpatrzenia sprawy.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsze odwołanie jest skierowane przeciwko postanowieniu Sądu do spraw Służby Publicznej z dnia 4 listopada 2008 r w sprawie F-18/07 L. Marcuccio przeciwko Komisji, którym odrzucono skargę wniesioną przezeń jako oczywiście niedopuszczalną.

Skarżący podnosi następujące zarzuty na poparcie swoich żądań:

– całkowi brak uzasadnienia stwierdzeń dotyczących kwalifikacji noty z dnia 11 października 2005 r. wspomnianej w pkt 3 spornego postanowienia, jako żądania wniesionego zgodnie z art. 90 Statutu oraz zastosowania w niniejszej sprawie art. 90 Statutu,

– całkowi brak uzasadnienia stwierdzeń dotyczących daty, w której nota z dnia 11 października 2005 r. dotarła do skarżącej i daty, w której zaskarżona decyzja została zastosowana,

– bezprawność ustaleń dotyczących oczywistej niedopuszczalności skargi wniesionej w pierwszej instancji.

Całkowity brak uzasadnienia z braku środków dowodowych w odniesieniu do daty wniesienia odpowiedzi na skargę, error in procedendo z powodu naruszenia obowiązku uwzględnienia treści odpowiedzi na skargę, w zakresie w jakim została ona ona przedstawiona w zwłoce,

– Naruszenie zasad sprawiedliwego procesu, art. 6 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka i art. 46 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.