Sprawa T-319/17: Skarga wniesiona w dniu 22 maja 2017 r. - Aldridge i in./Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.249.33

Akt nieoceniany

Wersja od: 31 lipca 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 maja 2017 r. - Aldridge i in./Komisja

(Sprawa T-319/17)

Język postępowania: francuski

(2017/C 249/49)

(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Adam Aldridge (Schaerbeek, Belgia) i trzydziestu dwóch innych skarżących (przedstawiciele: adwokaci S. Rodrigues i A. Tymen)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną i zasadną;

i w konsekwencji:

- stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 15 lipca 2016 r. o oddaleniu wniosku o zmianę zaszeregowania z dnia 16 marca 2016 r.;

- stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 13 lutego 2017 r. o oddaleniu zażalenia z dnia 14 października 2016 r.;

- zasądzenie naprawienia wyrządzonej skarżącym szkody majątkowej oraz zadośćuczynienia za doznaną przez nich krzywdę;

- obciążenie pozwanej całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy oparty na zarzucie niezgodności z prawem decyzji dyrektora Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (zwanego dalej "OLAF") z dnia 16 października 2012 r. o wprowadzeniu w życie jedynie jednorazowej zmiany zaszeregowania w stosunku do członków personelu tymczasowego zatrudnionych na podstawie umowy na czas nieokreślony.

Strony skarżące uważają, że wspomniana decyzja jest niezgodna z prawem, gdyż została wydana z naruszeniem art. 10 ust. 3 i art. 15 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej (zwanych dalej "WZIP"), z naruszeniem hierarchii norm oraz z naruszeniem zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań. Zatem decyzja dyrektora OLAF-u z dnia 15 lipca 2016 r. o oddaleniu wniosku o zmianę zaszeregowania z dnia 16 marca 2016 r. oraz decyzja z dnia 13 lutego 2017 r. o oddaleniu zażalenia z dnia 14 października 2016 r. (zwane dalej "zaskarżonymi decyzjami") zostały wydane na podstawie decyzji, która jest niezgodna z prawem i należy w związku z tym stwierdzić ich nieważność.

2 Zarzut drugi dotyczący naruszenia zasady dobrej administracji, gdyż zasadniczo wejście w życie nowego regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej z 2014 r. i przepisów ograniczających perspektywę awansu w trakcie kariery zawodowej do wyższych niż AD 12 i AST9 grup zaszeregowania nie może być uzasadnionym powodem do tego, aby wykluczyć ten personel tymczasowy z organizacji postępowań w sprawie zmiany zaszeregowania.

3 Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady równego traktowania w zakresie, w jakim zaskarżone decyzje są sprzeczne z decyzją Komisji skierowaną do agencji Unii Europejskiej przewidującą udział personelu tymczasowego w postępowaniach w sprawie zmiany zaszeregowania. Zatem członkowie personelu tymczasowego zatrudnieni na podstawie umów na czas nieokreślony we Wspólnym Centrum Badawczym ("JRC") Komisji korzystają z systemu corocznej zmiany zaszeregowania, co tworzy zdaniem strony skarżącej nieuzasadnioną różnicę w traktowaniu.

4 Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności, zwłaszcza z uwagi na to, że ograniczenie do jednej w trakcie kariery zmiany zaszeregowania nie stanowi środka służącego celowi określonemu w decyzji z dnia 16 października 2016 r. polegającemu na zapewnieniu specjalistycznej wiedzy fachowej na potrzeby OLAF-u, lecz przeciwnie ma raczej charakter uniemożliwiający OLAF-owi zatrudnianie personelu tymczasowego na dłuższe okresy czasu.