Sprawa T-318/19: Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2019 r. - Thunus i in./EBI.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.246.36

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 lipca 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2019 r. - Thunus i in./EBI

(Sprawa T-318/19)

Język postępowania: francuski

(2019/C 246/38)

(Dz.U.UE C z dnia 22 lipca 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Vincent Thunus (Contern, Luksemburg) i 7 innych skarżących (przedstawiciel: adwokat L. Levi)

Strona pozwana: Europejski Bank Inwestycyjny

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie, że niniejsza skarga jest dopuszczalna i zasadna, w tym zawarty w niej zarzut niezgodności z prawem,

- w konsekwencji:

- stwierdzenie nieważności decyzji zawartej w rozliczeniach wynagrodzenia skarżących z lutego 2019 r., w której ustalono roczną waloryzację wynagrodzenia podstawowego, ograniczoną do 0,8% w 2019 r., a w rezultacie stwierdzenie nieważności podobnych decyzji zawartych w kolejnych rozliczeniach wynagrodzenia;

- w związku z tym zasądzenie od strony pozwanej:

- odszkodowania za szkody materialne w zakresie (i) zaległego wynagrodzenia odpowiadającego zastosowaniu rocznej waloryzacji za 2019 r., czyli podwyżki o 1,2% za okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r.; (ii) zaległego wynagrodzenia odpowiadającego skutkom zastosowania rocznej waloryzacji w wysokości 0,8% za 2019 r. w odniesieniu d o wynagrodzeń wypłacanych począwszy od stycznia 2019 r; (iii) odsetek za zwłokę od należnego zaległego wynagrodzenia d o czasu całkowitej spłaty należnych kwot, przy zastosowaniu stopy procentowej za zwłokę obliczonej na podstawie mające j zastosowanie w danym okresie stopy ustalonej przez Europejski Bank Centralny dla głównych operacji refinansowych, powiększonej o trzy punkty;

- w razie potrzeby, nakazanie pozwanej w ramach środków organizacji postępowania przedstawienia następujących dokumentów, jeżeli nie przedstawi ich sama:

- decyzji Rady Dyrektorów EBI z dnia 18 lipca 2017 r. (CA/505/17);

- sprawozdania podkomisji ds. wynagrodzeń dla Rady Dyrektorów z grudnia 2018 r.;

- decyzji Rady Dyrektorów z dnia 11 grudnia 2018 r. (załącznik 3 do PV/19/01);

- decyzji Komitetu Wykonawczego z dnia 30 stycznia 2019 r. (MC-018-ADM-20190130);

- notatki dyrekcji ds. personelu z dnia 18 stycznia 2019 r. (CS-PERS/HRPLC/DIR/2019-001/ABGS);

- obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnoszą w odniesieniu do decyzji Rady Dyrektorów z dnia 18 lipca 2017 r. dwa zarzuty, a w odniesieniu do decyzji Komitetu Wykonawczego z grudnia 2018 r. i ze stycznia 2019 r. cztery zarzuty.

W odniesieniu do decyzji Rady Dyrektorów z dnia 18 lipca 2017 r.:

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia zasady pewności prawa.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia uzasadnionych oczekiwań i praw nabytych.

W odniesieniu do decyzji Komitetu Wykonawczego z grudnia 2018 r. i ze stycznia 2019 r.:

1. Zarzut pierwszy dotyczący braku właściwości autora zaskarżonego aktu oraz naruszenia art. 18 regulaminu.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia gwarancji proceduralnych określonych w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia prawa Kolegium do konsultacji.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności.

W odniesieniu do roszczenia o odszkodowanie skarżący żądają wypłaty różnicy w należnym wynagrodzeniu, tj. 1,2% od dnia 1 stycznia 2019 r. (w tym wpływu tego wzrostu na zyski finansowe) wraz z odsetkami za zwłokę.