Sprawa T-317/01: M+M Gesellschaft für Unternehmensberatung und Informationssysteme mbH v. Urząd Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (Znaki Towarowe i Wzory Przemysłowe).
Dz.U.UE.C.2004.239.16/1
Akt nienormatywnyWYROK SĄDU PIERWSZEJ INSTANCJI
z dnia 30 czerwca 2004 r.
w sprawie T-317/01, M+M Gesellschaft für Unternehmensberatung und Informationssysteme mbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM)(1)
(2004/C 239/32)
(Język postępowania: niemiecki)
(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2004 r.)
W sprawie T-317/01 M+M Gesellschaft für Unternehmensberatung und Informationssysteme mbH z siedzibą we Frankfurcie nad Menem (Niemcy), reprezentowana przez M. Treisa, adwokata, przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) (OHIM) (pełnomocnicy: S. Laitinen i U. Pfleghar), w której drugą stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą OHIM była Mediametrie SA z siedzibą w Paryżu (Francja), reprezentowana początkowo przez adwokata D. Dupuis-Latoura, a następnie przez adwokata S. Szilvasiego, mającej za przedmiot skargę wniesioną na decyzję Pierwszej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 2 października 2001 r. w sprawie R 698/2000-1, dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu między Mediametrie SA a M+M Gesellschaft für Unternehmensberatung und Informationssysteme mbH, Sąd (druga izba), w składzie: J. Pirrung, prezes, A. W. H. Meij oraz N. J. Forwood, sędziowie; sekretarz: D. Christensen, administrator, wydał w dniu 30 czerwca 2004 r. wyrok, który zawiera następujące rozstrzygnięcie:
1) Stwierdza się nieważność decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 2 października 2001 r. w sprawie R 698/2000-1 z wyjątkiem części powyższej decyzji dotyczącej przekazania sprawy do Wydziału Sprzeciwów w celu rejestracji znaku towarowego w odniesieniu do towarów i usług objętych zgłoszeniem i należących do klas 9, 16 i 42.
2) Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) zostaje obciążony kosztami poniesionymi przez skarżącą.
3) Interwenient uboczny ponosi koszty własne.
______
(1) Dz.U. C 56 z 2.3.2002.