Sprawa T-316/14: Skarga wniesiona w dniu 1 maja 2014 r. - PKK przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.245.22

Akt nieoceniany

Wersja od: 28 lipca 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 1 maja 2014 r. - PKK przeciwko Radzie

(Sprawa T-316/14)

Język postępowania: angielski

(2014/C 245/30)

(Dz.U.UE C z dnia 28 lipca 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Partia Pracujących Kurdystanu (PKK) (przedstawiciele: adwokaci A. van Eik, T. Buruma i M. Wijngaarden)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 125/2014 ¹ w zakresie, w jakim dotyczy ono PKK (znanej również pod nazwami: KADEK; KONGRA GEL);

- uznanie, że rozporządzenie Rady (WE) nr 2580/2001 ² nie ma zastosowania do PKK (znanej również pod nazwami: KADEK; KONGRA GEL);

- ewentualnie, określenie, że uzasadniony jest mniej dotkliwy środek niż utrzymanie w wykazie;

- obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 jest nieważne w zakresie, w jakim dotyczy PKK, lub rozporządzenie Rady nr 2580/2001 nie podlega stosowaniu ze względu na nieprzestrzeganie prawa konfliktów zbrojnych.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 jest nieważne w zakresie, w jakim dotyczy PKK, ponieważ PKK nie może zostać uznana za "grupę terrorystyczną" w rozumieniu art. 1 ust. 3 wspólnego stanowiska Rady 2001/931/WPZiB ³ .

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 jest nieważne w zakresie, w jakim dotyczy PKK, ponieważ nie istnieje żadna decyzja wydana przez właściwą władzę, jak tego wymaga art. 1 ust. 4 wspólnego stanowiska Rady 2001/931/WPZiB.

4. Zarzut czwarty dotyczący tego, że rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 jest nieważne w zakresie, w jakim dotyczy PKK, ponieważ decyzja jest częściowo oparta na informacjach uzyskanych w wyniku tortur lub złego traktowania, przez co nie szanuje praw podstawowych, nie przestrzega zasad i nie popiera ich stosowania w zgodzie z art. 51 karty praw podstawowych.

5. Zarzut piąty dotyczący tego, że rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 jest nieważne w zakresie, w jakim dotyczy PKK, ponieważ Rada nie przeprowadziła właściwej kontroli wymaganej na podstawie art. 1 ust. 6 wspólnego stanowiska Rady 2001/931/WPZiB.

6. Zarzut szósty dotyczący tego, że rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 jest nieważne w zakresie, w jakim dotyczy PKK, ponieważ decyzja nie jest zgodna z wymogami proporcjonalności i pomocniczości.

7. Zarzut siódmy dotyczący tego, że rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 jest nieważne w zakresie, w jakim dotyczy PKK, ponieważ w odniesieniu do rozporządzenia nie dopełniono obowiązku uzasadnienia, jak tego wymaga art. 296 TFUE.

8. Zarzut ósmy dotyczący tego, że rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 jest nieważne w zakresie, w jakim dotyczy PKK, ponieważ narusza przysługujące jej prawo do obrony i prawo do skutecznej ochrony sądowej.

¹ Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 125/2014 z dnia 10 lutego 2014 r. dotyczące wykonania art. 2 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 2580/2001 w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu oraz uchylenia rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 714/2013.

² Rozporządzenie Rady (WE) nr 2580/2001 z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie szczególnych środków restrykcyjnych skierowanych przeciwko niektórym osobom i podmiotom mających na celu zwalczanie terroryzmu.

³ Wspólne stanowisko Rady z dnia 27 grudnia 2001 r. w sprawie zastosowania szczególnych środków w celu zwalczania terroryzmu.