Sprawa T-304/11: Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2011 r. - Alumina przeciwko Radzie.
Dz.U.UE.C.2011.226.29/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-304/11)
(2011/C 226/58)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 30 lipca 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Alumina d.o.o. (Zvornik, Bośnia i Hercegowina) (przedstawiciele: adwokaci J.-F. Bellis i B. Servais)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności cła antydumpingowego nałożonego na skarżącą rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 464/2011 z dnia 11 maja 2011 r. nakładającym ostateczne cło antydumpingowe i stanowiącym tymczasowego ostatecznym pobraniu tymczasowego cła nałożonego na przywóz zeolitu A w postaci sproszkowanej pochodzącego z Bośni i Hercegowiny;
– obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.
– Po pierwsze skarżąca uważa, że cło antydumpingowe ustanowione w zaskarżonym rozporządzeniu jest niezgodne z prawem, ponieważ metoda wykorzystana w celu obliczenia konstruowanej wartości normalnej narusza art. 2 ust. 3 i 6 rozporządzenia podstawowego. Przy konstruowaniu wartości normalnej pozwana wykorzystała marżę zysku w wysokości 58,89 % obliczaną na podstawie sprzedaży krajowej, która nie jest reprezentatywna dla skarżącej, Wykorzystanie takiej marży zysku jest niezgodne z art. 2 rozporządzenia podstawowego. Konstruowanie wartości normalnej dotknięte jest bowiem podstawową sprzecznością ponieważ metoda wykorzystana przez pozwaną w celu skonstruowania wartości normalnej prowadzi do takiego samego rezultatu jaki byłby osiągnięty gdyby wartość normalna była oparta na cenach niereprezentatywnej krajowej sprzedaży. Metoda taka jest sprzeczna z utrwaloną praktyką Komisji i Rady oraz z orzecznictwem Sądu i Trybunału Sprawiedliwości. Ponadto marża zysku w wysokości 58,89 % którą przyjęto nie jest "rozsądna". Wreszcie przy konstruowaniu wartości normalnej mającej zastosowanie do dokonywanego przez skarżącą wywozu pozwana niesłusznie opiera się na orzecznictwie WTO w celu zastosowania marży zysku, która nie jest "rozsądna".
– Po drugie skarżąca uważa również że metoda wykorzystana w celu obliczenia konstruowanej wartości normalnej narusza art. 2 ust. 6 rozporządzenia podstawowego ponieważ sprzedaż krajowa skarżącej nie była prowadzona w ramach "zwykłego obrotu handlowego" w rozumieniu art. 2 ust. 1 akapit 3 oraz art. 2 ust. 3 akapit 2 rozporządzenia podstawowego.