Sprawa T-303/11: Skarga wniesiona w dniu 14 czerwca 2011 r. - Leopardi Dittajuti przeciwko OHIM - Llopart Vilarós (CONTE LEOPARDI DITTAJUTI).
Dz.U.UE.C.2011.238.29/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-303/11)
(2011/C 238/50)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 13 sierpnia 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Piervittorio Francesco Leopardi Dittajuti (Numana, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci D. De Simone, D. Demarinis, i G. Orsoni)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą był również: Pedro Llopart Vilarós (Sant Sadurní D'Anoia, Hiszpania)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
– stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 6 kwietnia 2011 r. w sprawie R 1437/2010-2 i w konsekwencji zażądanie od Urzędu podjęcia właściwych kroków w celu wykonania wydanego wyroku, oraz
– obciążenie strony pozwanej kosztami poniesionymi we wszystkich instancjach tego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: strona skarżąca
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy "CONTE LEOPARDI DITTAJUTI" dla towarów i usług z klas 33, 35, 40 i 43 - zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 6428338
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Pedro Llopart Vilarós
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: graficzny znak towarowy "Leopardi" zarejestrowany w Hiszpanii pod nr 2073540 dla towarów z klasy 33
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: uwzględnienie sprzeciwu w odniesieniu do części spornych towarów i usług
Decyzja Izby Odwoławczej: odrzucenie odwołania jako niedopuszczalnego
Podniesione zarzuty: błędna wykładnia art. 60 rozporządzenia Rady nr 207/2009, zasady 49 ust. 1 i zasady 20 ust. 7 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 2868/95, mających zastosowanie do postępowania odwoławczego zgodnie z zasadą 50 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2868/95, ze względu na to, że Izba Odwoławcza (i) nieprawidłowo postanowiła, bez wzglądu na łączny wniosek stron w tym względzie, nie zawiesić postępowania i nie przedłużyć terminu (ii) nieprawidłowo wzięła pod uwagę łączny wniosek stron, jedynie po upływie terminu na przedłożenie pisma przedstawiającego podstawy odwołania, uniemożliwiając tym samym przedłożenie przez stronę zainteresowaną tego pisma w odpowiednim czasie przed upływem terminu; oraz (iii) naruszenie wymogów proceduralnych przez Izbę Odwoławczą, ponieważ nie wzięła pod uwagę podstaw odwołania, mimo, iż właściwe pisma zostały przedstawione po upływie terminu, co stanowi naruszenie generalnej zasady ekonomii procesowej i zachowania ważności dokumentów zawartych w aktach sprawy.