Sprawa T-303/06: Skarga wniesiona w dniu 6 listopada 2006 r. - UniCredito Italiano przeciwko OHIM - Union Investment Privatfonds (Uniweb).

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.326.60/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 30 grudnia 2006 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 listopada 2006 r. - UniCredito Italiano przeciwko OHIM - Union Investment Privatfonds (Uniweb)

(Sprawa T-303/06)

(2006/C 326/130)

Język skargi: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 30 grudnia 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: UniCredito Italiano S.p.A (Genua, Włochy) (przedstawiciele: adwokaci G. Floridia i R. Floridia)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (OHIM)

Uczestnikiem postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Union Investment Privatfonds GmbH

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Drugiej Izby Odwoławczej OHIM z dnia 5 września 2006 r. w sprawach połączonych R 196/2005-2 i R 211/2005-2, dotyczącej postępowania w sprawie sprzeciwu nr B490971 wobec zgłoszenia wspólnotowego znaku towarowego nr 2.236.164

Zarzuty i główne argumenty

Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: Skarżąca

Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: Słowny znak towarowy "UNIWEB" (zgłoszenie nr 2.236.164), dla usług z klas 35, 36 i 42.

Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Union Investment Privatfonds GmbH, dawniej Union Investment Gesellschaft GmbH

Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: Niemieckie słowne znaki towarowe "UNIFONDS" (nr 991.995) i "UNIRAK" (nr 991.997) oraz niemiecki graficzny znak towarowy "UNIZINS" (n. 2.016.954) służące do oznaczania usług inwestycji w fundusze należących do klasy 36.

Decyzja Wydziału Sprzeciwów: Uwzględnienie sprzeciwu w zakresie, w jakim stwierdza się występowanie prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd "wyłącznie w odniesieniu do usług uznanych za podobne".

Decyzja Izby Odwoławczej: Oddalenie odwołania.

Podniesione zarzuty: W zaskarżonej decyzji nieprawidłowo zastosowano doktrynę rozszerzonego zakresu ochrony tak zwanych seryjnych znaków towarowych przyjętą przez Sąd Pierwszej Instancji w wyroku z dnia 23 lutego 2006 r. w sprawie T-194/03 Bainbridge, ponieważ nie zostały spełnione dwie niezbędne przesłanki: a) odróżniający charakter wspólnego elementu serii wcześniejszych znaków towarowych oraz b) używanie wcześniejszych znaków towarowych i postrzeganie ich przez miarodajny krąg odbiorców jako oznaczające wiele towarów lub usług.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.