Sprawa T-302/20: Skarga wniesiona w dniu 15 maja 2020 r. - Antonio Del Valle Ruiz i in. / SRB.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.247.31

Akt nienormatywny
Wersja od: 27 lipca 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 15 maja 2020 r. - Antonio Del Valle Ruiz i in. / SRB
(Sprawa T-302/20)

Język postępowania: hiszpański

(2020/C 247/41)

(Dz.U.UE C z dnia 27 lipca 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Antonio Del Valle Ruiz (Miasto Meksyk, Meksyk) i 36 in. (przedstawiciele: P. Rubio Escobar, R. Rufz de la Torre Esporrfn i B. Fernandez Garda, adwokaci))

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

Stwierdzenie nieważności decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji SRB/EES/2020/52 z dnia 17 marca 2020 r. ustalającej potencjalne przyznanie kompensaty akcjonistom i wierzycielom Banco Popular Espanol, S.A.
Obciążenie kosztami strony pozwanej i interwenientów popierających w całości lub w części jej żądania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 15 ust. 1 lit. g) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającego jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (zwanego dalej "rozporządzeniem nr 806/2014"). W tym względzie podnosi się, że dotychczasowi akcjonariusze Banco Popular nie powinni ponieść więcej strat w wyniku restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, niż ponieśliby w wyniku zwykłej upadłości.
2.
Zarzut drugi oparty na naruszeniu art. 20 ust. 16 rozporządzenia. W tym względzie podnosi się, że zaskarżona decyzja nie zbadała, czy dotychczasowi akcjonariusze Banco Popular byliby lepiej potraktowani w zwykłym postępowaniu upadłościowym, niż w postępowaniu w sprawie restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, ponieważ zrównano postępowanie upadłościowe z likwidacją. Ponadto ocena nie została dokonana przez niezależny podmiot.
3.
Zarzut trzeci dotyczący naruszenia art. 41 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"), w zakresie, w jakim naruszono prawo dotychczasowych akcjonariuszy Banco Popular do bycia wysłuchanym przed podjęciem indywidualnego środka, który ma niekorzystny wpływ na ich sytuację.
4.
Zarzut czwarty dotyczący naruszenia art. 47 karty. W tym zakresie twierdzi się, że naruszano prawo do skutecznej ochrony sądowej dotychczasowych akcjonariuszy Banco Popular, co uniemożliwiło obronę.
5.
Zarzut piąty oparty na naruszeniu art. 17 karty i art. 1 protokołu do Europejskiej Konwencji Ochrony Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w zakresie, w jakim pozbawiono akcjonariuszy prawa własności bez otrzymania przez ich odszkodowania z tytułu wspomnianej straty.
6.
Zarzut szósty oparty na naruszeniu art. 52 karty. W tym względzie podnosi się, że SRB pozbawiła akcjonariuszy prawa własności bez przestrzegania prawnie ustalonych granic.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.