Sprawa T-301/22: Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2022 r. - Aven/Rada
Dz.U.UE.C.2022.257.51
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 23 maja 2022 r. - Aven/Rada
(Sprawa T-301/22)
(2022/C 257/66)
(Dz.U.UE C z dnia 4 lipca 2022 r.)
Strony
Strona skarżąca: Petr Aven (Virginia Water, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: adwokaci T. Marembert i A. Bass)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2022/337 1 z dnia 28 lutego 2022 r. zmieniającej decyzję 2014/145/WPZiB w sprawie środków ograniczających w związku z działaniami podważającymi integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażającymi w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącego;
- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2022/336 2 z dnia 28 lutego 2022 r. wykonującego rozporządzenie (UE) nr 269/2014 w sprawie środków ograniczających w odniesieniu do działań podważających integralność terytorialną, suwerenność i niezależność Ukrainy lub im zagrażających, w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącego;
- obciążenie Rady kosztami.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.
1. Zarzut pierwszy dotyczący błędu w ocenie. Skarżący podnosi, po pierwsze, że żaden z przedstawionych przez Radę dowodów nie spełnia wymogów orzecznictwa europejskiego w zakresie standardu i jakości dowodów, a po drugie, że żadne z twierdzeń Rady zawartych w uzasadnieniu nie zostało wykazane, a zatem nie może spełniać kryteriów a) i d) decyzji 2014/145/WPZiB w ówczesnym brzmieniu, które zostały wyraźnie określone przez Radę w jej uzasadnieniu.
2. Zarzut drugi dotyczący niezgodności owego kryterium z prawem ze względu na podwójne naruszenie zasady proporcjonalności. Skarżący uważa, po pierwsze, że kryterium, na które powołuje się Rada, jest w sposób oczywisty niewłaściwe w świetle zamierzonego celu, a po drugie, że istniała możliwość zastosowania mniej restrykcyjnych środków.
3. Zarzut trzeci dotyczący braku podstawy prawnej ze względu na to, że nie wykazano istnienia wystarczającego związku pomiędzy kategorią osób, do której odnosi się owo kryterium, a Federacją Rosyjską.
4. Zarzut czwarty dotyczący błędu w ocenie ze względu na to, że Rada nie wykazała ani tego, iż skarżący jest prominentnym i wpływowym przedsiębiorcą, ani tego, że prowadzi on działalność w sektorach gospodarczych, które stanowią istotne źródło dochodów dla rządu Federacji Rosyjskiej.