Sprawa T-301/06: Skarga wniesiona w dniu 27 października 2006 r. - Lemaître Sécurité przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.326.60/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 grudnia 2006 r.

Skarga wniesiona w dniu 27 października 2006 r. - Lemaître Sécurité przeciwko Komisji

(Sprawa T-301/06)

(2006/C 326/129)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 30 grudnia 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: Lemaître Sécurité SAS (La Walck, Francja),

(przedstawiciel: adwokat D. Bollecker)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie dopuszczalności wniesionej przez spółkę Lemaître Sécurité skargi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 28 sierpnia 2006 r. o zakończeniu postępowania antydumpingowego;

– stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 28 sierpnia 2006 r. o zakończeniu postępowania antydumpingowego zgodnie z postanowieniami art. 231 akapit pierwszy WE;

– nakazanie rewizji zamknięcia postępowania antydumpingowego w odniesieniu do obuwia ochronnego;

– zagwarantowanie wykonania wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich zgodnie z art. 233 WE;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na mocy decyzji 2006/582/WE z dnia 28 sierpnia 2006 r.⁽¹⁾ Komisja zakończyła postępowania antydumpingowe dotyczące przywozu obuwia z noskiem ochronnym pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej i Indii, w następstwie cofnięcia przez głównego zawiadamiającego o naruszeniu jego zawiadomienia, co było konsekwencją pisma Komisji z dnia 5 lipca 2006 r., w którym stwierdziła ona - po przeprowadzeniu dochodzenia - istnienie dumpingu w odniesieniu do obuwia ochronnego, odmawiając jednak nałożenia ceł antydumpingowych ze względu na brak interesu po stronie Wspólnoty Europejskiej w ich nałożeniu. Skarżąca spółka, europejski producent obuwia ochronnego, utrzymuje, że wskutek przywozu obuwia pochodzącego z Chin i Indii i w braku środków podjętych w celu przywrócenia uczciwej konkurencji ponosi ona szkodę o charakterze ekonomicznym i strategicznym.

Na poparcie skargi skarżąca spółka podnosi trzy zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczy niedostatecznego uzasadnienia polegającego na tym, że jej zdaniem Komisja nie przedstawiła w sposób jasny i jednoznaczny powodów, dla których odmówiła przyjęcia środków antydumpingowych.

Zarzut drugi jest oparty na naruszeniu art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 384/96⁽²⁾ w związku z art. 2, 3 ust. 1 lit. m), art. 127 akapit drugi i 157 akapit pierwszy WE polegającym na tym, że Komisja nie dokonała w niniejszym przypadku prawidłowej oceny istnienia wspólnotowego interesu w przyjęciu środków antydumpingowych.

W ramach zarzutu trzeciego skarżąca spółka twierdzi, że Komisja - uznając wyraźnie istnienie dumpingu w odniesieniu do obuwia ochronnego i odmawiając podjęcia środków w celu jego usunięcia - naruszyła zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań.

______

⁽¹⁾ Dz.U. 2006, L 234, str. 33.

⁽²⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej, Dz.U. 1996, L 56, str. 1, zmienione po raz ostatni rozporządzeniem (WE) nr 2117/2005, Dz. U. L 340, str. 17.