Sprawa T-3/11: Skarga wniesiona w dniu 4 stycznia 2011 r. - Republika Portugalska przeciwko Komisja Europejska.
Dz.U.UE.C.2011.139.18/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-3/11)
(2011/C 139/36)
Język postępowania: portugalski
(Dz.U.UE C z dnia 7 maja 2011 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Portugalska (przedstawiciele: L. Inez Fernandes, M. Figueiredo i J. Saraiva de Almeida, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 4 listopada 2010 r. wyłączającej z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w zakresie, w jakim z powodu "Niedociągnięć w systemie LPIS-GIS w zakresie kontroli na miejscu oraz w naliczaniu sankcji" zastosowała ona korekty finansowe poszczególnych środków, wyłączając z finansowania Unii Europejskiej kwotę 40.690.655,11 EUR w odniesieniu do wydatków zadeklarowanych przez skarżącą w latach 2005, 2006 i 2007;
– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi dziesięć zarzutów.
1) Pierwszy zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu dowodów przedstawionych przez organy portugalskie dotyczące kontroli w ramach LPIS-GIS, na podstawie analizy ryzyka, o których mowa w art. 27 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004.
2) Drugi zarzut dotyczy oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu dowodów przedstawionych przez organy portugalskie dotyczących zwiększenia ilości kontroli w ramach LPIS-GIS na podstawie przepisów art. 26 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004.
3) Trzeci zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu dowodów przedstawionych przez organy portugalskie dotyczących zwiększenia ilości kontroli w ramach LPIS-GIS w wykonaniu zasady 75 %/90 %, o których mowa w art. 24 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004.
4) Czwarty zarzut dotyczącego oczywistego błędu Komisji w ocenie poważnej i rozsądnej wątpliwości co do istnienia niepełnych lub niewystarczających kontroli, opartej na jedynym przypadku włączenia autostrady do wybranej powierzchni.
5) Piąty zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji w stosowaniu "Wytycznych dotyczących obliczania skutków finansowych podczas przygotowania decyzji o rozliczaniu rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR" zawartych w dokumencie nr VI/5330/97, z czym wiąże się naruszenie zasady równości państw członkowskich.
6) Szósty zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji w zastosowaniu korekt finansowych wychodzących poza wydatki dotyczące Systemu Jednolitej Płatności, za rok 2006, obejmując tym samym wszystkie środki z pierwszego i drugiego filara.
7) Siódmy zarzut dotyczącego oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu w dziedzinie dotyczącej "obliczania sankcji" elementów przedstawionych przez organy portugalskie, z których wynika spełnienie postanowień art. 49 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004, jak również brak istnienia ryzyka dla Funduszu, z którego to względu zaskarżona decyzja stanowi w tej kwestii ponadto naruszenie zasady proporcjonalności.
8) Ósmy zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji w przypisaniu zarzucanego uchybienia wobec dowodów przedstawionych przez organy portugalskie wskazujące na pełne wykonanie postanowień art. 53 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004.
9) Dziewiąty zarzut dotyczący oczywistego błędu Komisji polegającego na nieuwzględnieniu dowodów przedstawionych przez organy portugalskie wskazujące na przestrzeganie art. 21 rozporządzenia nr 2237/2003 w roku 2004 i art. 13 ust. 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004 w 2005 r. w odniesieniu do kontroli minimalnej gęstości drzew orzechowych.
10) Dziesiąty zarzut dotyczy oczywistego błędu Komisji w zakresie korekt dotyczących kwot wypłaconych w dziedzinie środka "Dodatkowe kwoty pomocy" - premie zwierzęce i kwoty jednolitej płatności wypłacone na podstawie praw szczególnych.