Sprawa T-293/20: Skarga wniesiona w dniu 18 maja 2020 r. - Ruiz-Ruiz / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.222.43

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 lipca 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 18 maja 2020 r. - Ruiz-Ruiz / Komisja

(Sprawa T-293/20)

Język postępowania: wioski

(2020/C 222/47)

(Dz.U.UE C z dnia 6 lipca 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Vanesa Ruiz-Ruiz (Alkmaar, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat M. Velardo)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o stwierdzenie nieważności decyzji stwierdzenia nieważności:

– decyzji z dnia 23 maja 2019 r. o wykluczeniu jej z konkursu EPSO/AD/371/19 z powodu braku niewystarczającego doświadczenia zawodowego;

– decyzji z dnia 20 września 2019 r. o oddaleniu wniosku o ponowne rozpatrzenie decyzji o wykluczeniu z konkursu EPSO/A/371/19;

– decyzji z dnia 7 lutego 2020 r. o oddaleniu odwołania złożonego na podstawie art. 90 ust. 2 regulaminu pracowniczego.

Strona skarżąca wnosi o obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący oczywistego błędu w ocenie i naruszenia ogłoszenia o konkursie.

– Skarżąca podnosi w tym względzie, że mimo skorzystania z dwóch wewnętrznych środków odwoławczych (wniosku o ponowne rozpatrzenie do komisji konkursowej i odwołania administracyjnego w trybie art. 90 ust. 2), dotychczas nie wyjaśniono, jakiego dokładnie wymogu nie spełnia doświadczenie zawodowe skarżącej.

2. Zarzut drugie, dotyczący naruszenia zasady równego traktowania.

– Skarżąca podnosi w tym względzie, że komisja konkursowa ma obowiązek zagwarantowania, że jej ocena wszystkich rozpatrywanych kandydatów będzie dokonywana w warunkach równości i obiektywizmu, i że kryteria oceny będą jednolite i stosowane spójnie do wszystkich kandydatów. Tymczasem z naruszeniem ogłoszenia o konkursie komisja konkursowa nie zapewniła obiektywnej i bezstronnej oceny wymogów szczególnych, która została dokonana poza lex specialis konkursu.

3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia obowiązku uzasadnienia i związanej z nim zasady równości stron postępowania (art. 47 karty praw podstawowych).

– Skarżąca podnosi w tym względzie, że komisja konkursowa uzasadniła w sposób nadzwyczaj skrótowy zaskarżoną decyzję o oddaleniu wniosku skarżącej o ponowne rozpatrzenie. Poza ogólnymi stwierdzeniami i wskazaniu, że ustalono kryteria wyboru bez wyszczególnienia ich treści, nie podano bowiem żadnych dokładnych wyjaśnień pozwalających skarżącej na zrozumienie powodów podjęcia takich decyzji w stosunku do niej. Można z tego wnioskować zdaniem skarżącej, że nie rozpatrzono ponownie jej kandydatury, z naruszeniem prawa do obrony skarżącej i samego ogłoszenia o konkursie, które przewidywało ponowne rozpatrzenie jako środek chroniący kandydata.

– Pozbawiona jakiegokolwiek uzasadnienia była również decyzja organu powołującego z dnia 20 września 2019 r., w której nadal nie wyjaśniono dalszych kryteriów ustalonych przez komisję konkursową ponad te określone w ogłoszeniu, ani nie ma żadnego odniesienia do konkretnego doświadczenia zawodowego skarżącej, mimo jego dokładnego opisu w zgłoszeniu. Ponadto organ powołujący nie oparł się na pełnych ramach faktycznych i prawnych, ponieważ wziął pod uwagę jedynie początkową decyzję z dnia 23 maja 2019 r., a zaniechał analizy i oceny dotyczącej ponownego rozpatrzenia.