Sprawa T-292/21: Skarga wniesiona w dniu 25 maja 2021 r. - Singapore Airlines Cargo / Komisja

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2021.289.42

Akt nienormatywny

Wersja od: 19 lipca 2021 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 maja 2021 r. - Singapore Airlines Cargo / Komisja

(Sprawa T-292/21)

Język postępowania: angielski

(2021/C 289/59)

(Dz.U.UE C z dnia 19 lipca 2021 r.)

Strony

Strona skarżąca: Singapore Airlines Cargo Pte Ltd (Singapur, Singapur) (przedstawiciele: adwokaci J. Wileur, J. Poitras, J. Ruiz

Calzado i N. Solarova)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– uznanie skargi za dopuszczalną

– nakazanie Unii Europejskiej, reprezentowanej przez Komisję, naprawienia szkody poniesionej przez stronę skarżącą z powodu braku zapłaty przez Komisję odsetek za zwłokę zgodnie art. 266 akapit pierwszy TFUE, w celu wykonania wyroku z dnia 16 grudnia 2015 r. w sprawie T-43/11 Singapore Airlines Cargo Pte Ltd i Singapore Airlines Limited/Komisja, a zatem zapłaty następujących kwot zgodnie z art. 340 akapit drugi TFUE, art. 268 TFUE i art. 266 akapit drugi TFUE:

– (i) kwoty równej niezapłaconym odsetkom za zwłokę, tj. odsetkom od kwoty 74 800 000 EUR według stopy oprocentowania Europejskiego Banku Centralnego dla operacji refinansujących z dnia 1 listopada 2010 r. (mianowicie 1 %), powiększonej o 3,5 punktu procentowego za okres od dnia 11 lutego 2011 r. do dnia 8 lutego 2016 r., pomniejszonej o kwotę już zapłaconą przez Komisję (1 635 368 EUR), co daje kwotę 15 185 410 EUR lub w przeciwnym wypadku za okres, jaki Sąd uzna za stosowny i według takiej stopy oprocentowania;

– (ii) kwoty równej odsetkom należnym z tytułu niezapłaconych odsetek za zwłokę za okres od dnia 9 lutego 2016 r. do dnia 1 lutego 2021 r., obliczonym na podstawie stopy oprocentowania Europejskiego Banku Centralnego dla operacji refinansujących z dnia 1 listopada 2010 r. (tj. 1 %), powiększonej o 3,5 punktu procentowego, co daje dodatkową kwotę odsetek w wysokości 3 407 356 EUR lub w przeciwnym wypadku za okres, jaki Sąd uzna za stosowny i według takiej stopy oprocentowania; oraz

– (iii) odsetek składanych, tj. odsetek składanych ("capitalisation des intérêts") od kwoty niezapłaconych odsetek za zwłokę i kwoty odsetek dodatkowych w łącznej wysokości 18 592 766 EUR (lub innej kwoty, którą Sąd uzna za stosowną) za okres od dnia 2 lutego 2021 r. do dnia rzeczywistej zapłaty przez Komisję wszystkich niezapłaconych kwot odsetek według stopy oprocentowania Europejskiego Banku Centralnego dla operacji refinansujących z dnia 1 listopada 2010 r. (tj. 1 %) powiększonej o 3,5 punku procentowego, lub w przeciwnym wypadku za okres, jaki Sąd uzna za stosowny i według takiej stopy oprocentowania.

– ponadto lub posiłkowo, na podstawie art. 263 TFUE, strona skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności w całości lub w części decyzji Komisji Europejskiej z dnia 25 marca 2021 r. oddalającej roszczenie odszkodowawcze strony skarżącej z tytułu braku zapłaty odsetek za zwłokę i odsetek składanych.

– obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi odszkodowawczej strona skarżąca podnosi jeden zarzut, zgodnie z którym Unia Europejska, reprezentowana przez Komisję, jest zobowiązana pozaumownie do zapłaty odszkodowania na podstawie art. 340 akapit drugi TFUE, art. 268 TFUE i art. 266 akapit drugi TFUE w wysokości równej kwocie odsetek za zwłokę, które Komisja powinna była zapłacić stornie skarżącej na podstawie art. 266 akapit pierwszy TFUE przy zwrocie kwoty głównej grzywny tymczasowej uiszczonej w ramach wykonania decyzji Komisji w sprawie COMp/39258 - Lotniczy transport towarowy, po stwierdzeniu nieważności tej decyzji w wyroku Sądu T-43/11 Singapore Airlines Cargo Pte Ltd i Singapore Airlines Limited/Komisja. Strona skarżąca domaga się również odszkodowania w wysokości odsetek od kwoty odsetek za zwłokę, których Komisja nie zapłaciła oraz odsetek składanych od dnia wezwania Komisji przez stronę skarżącą do zapłaty należnych kwot odsetek.

W uzasadnieniu skargi o stwierdzenie nieważności strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy, zgodnie z którym w decyzji z dnia 25 marca 2021 r. oddalającej wystosowane przez stronę skarżącą wezwanie do wypłacenia odsetek, Komisja Europejska naruszyła prawo uznając, że roszczenie strony skarżącej uległo przedawnieniu. Twierdzenie Komisji Europejskiej jest niezgodne z orzecznictwem i nie znajduje oparcia w wyroku Trybunału z dnia 20 stycznia 2021 r. C-301/19, Komisja/Printeos ("Printeos") (EU:C:2021:39).

2. Zarzut drugi, zgodnie z którym decyzja Komisji Europejskiej narusza prawo, ponieważ opiera się wyłącznie na art. 85a ust. 2 rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 357, s. 1) i nie uwzględnia art. 266 akapit pierwszy TFUE, zgodnie z wykładnią dokonaną przez sądy UE w sprawie Printeos.

3. Zarzut trzeci, zgodnie z którym decyzja Komisji Europejskiej z dnia 25 marca 2021 r. została niewystarczająco uzasadniona, ponieważ z naruszeniem art. 296 akapit drugi TFUE nie zawiera wystarczającego uzasadnienia.