Sprawa T-29/09: Skarga wniesiona w dniu 20 stycznia 2009 r. - Easycamp przeciwko OHIM - Oase Outdoors (EASYCAMP).
Dz.U.UE.C.2009.69.50/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-29/09)
(2009/C 69/109)
(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2009 r.)
Język skargi: angielski
Strony
Strona skarżąca: Easycamp BV (Amersfoort, Niderlandy) (przedstawiciel: C. Beijer, adwokat)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Oase Outdoors ApS (Give, Dania)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 30 października 2008 r. wydanej w sprawach połączonych R 853/2007-1 i R 916/2007-1;
– zezwolenie stronie skarżącej na dalsze używanie wspólnotowego znaku towarowego - zgłoszenie nr 3.188.943 dla usług z klasy 43; oraz
– obciążenie OHIM kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: strona skarżąca
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: graficzny znak towarowy "EASYCAMP" dla usług z klas 39, 41 i 43
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w sprzeciwie: Oase Outdoors ApS
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: graficzny znak towarowy "easycamp" zarejestrowany w Danii pod nr 199.903.355 dla towarów z klas 18, 20, 22, 24, 25 i 28; graficzny znak towarowy "easycamp" zarejestrowany w Niemczech pod nr 39.910.614 dla towarów z klas 18, 20, 22, 24, 25 i 28; graficzny znak towarowy "easycamp" zarejestrowany w Beneluksie pod nr 944.316 dla towarów z klas 18, 20, 22, 24, 25 i 28; graficzny znak towarowy "easycamp" zarejestrowany w Zjednoczonym Królestwie pod nr 2.191.370 dla towarów z klas 18, 20, 22, 24, 25 i 28; używane w Danii i Zjednoczonym Królestwie niezarejestrowane oznaczenie "easy-camp"
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: częściowe uwzględnienie sprzeciwu
Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: naruszenie art. 8 ust. 1 lit b) rozporządzenia Rady nr 40/94 z uwagi na to, że Izba Odwoławcza błędnie uznała, iż istniało prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd w przypadku rozpatrywanych znaków towarowych.