Sprawa T-289/24: Skarga wniesiona w dniu 3 czerwca 2024 r. - Brasserie Nationale i Munhowen/Komisja

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2024.4484

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 lipca 2024 r.

Skarga wniesiona w dniu 3 czerwca 2024 r. - Brasserie Nationale i Munhowen/Komisja

(Sprawa T-289/24)

(C/2024/4484)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 22 lipca 2024 r.)

Strony

Strona skarżąca: Brasserie Nationale (dawniej Brasseries Funck-Bricher i Bofferding) (Bascharage, Luksemburg), Munhowen SA (Ehlerange, Luksemburg) (przedstawiciele: J.-L. Schiltz i G. Parleani, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie niniejszej skargi na decyzję Komisji Europejskiej z dnia 14 marca 2024 r. w sprawie Munhowen-Brasse- rie Nationale/Boissons Heintz nr C(2024) 1788 final za dopuszczalną;

- stwierdzenie nieważności w całości decyzji Komisji Europejskiej z dnia 14 marca 2024 r. w sprawie Munhowen-Bras- serie Nationale/Boissons Heintz nr C(2024) 1788 final, wraz ze wszystkimi konsekwencjami prawnymi.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy, dotyczący naruszenia reżimu językowego, co wpływa na wadliwość postępowania ab initio.

2. Zarzut drugi, dotyczący nieprzestrzegania pierwszego terminu określonego w art. 22 rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw.

3. Zarzut trzeci, dotyczący naruszenia art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 z powodu braku powiadomienia w terminie zainteresowanych przedsiębiorstw.

4. Zarzut czwarty, dotyczący naruszenia terminów procesowych określonych w art. 22 rozporządzenia (WE) nr 139/2004 z powodu braku powiadomienia o decyzji w terminie nawet zainteresowanych przedsiębiorstw.

5. Zarzut piąty, dotyczący naruszenia zasad prawa do obrony, równości broni, rzetelności postępowania i uzasadnionych oczekiwań.

6. Zarzut szósty, dotyczący braku możliwej do przyjęcia analizy wpływu na handel między państwami członkowskimi.

7. Zarzut siódmy, dotyczący braku możliwej do przyjęcia analizy ryzyka znaczącego zakłócenia konkurencji na terytorium Luksemburga.

8. Zarzut ósmy, dotyczący okoliczności, że Komisja niesłusznie akceptuje odesłanie w sprawie koncentracji z powodu braku systemu kontroli koncentracji na szczeblu krajowym.