Sprawa T-285/15: Skarga wniesiona w dniu 29 maja 2015 r. - Syria Steel i Al Buroj Trading/Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.302.56

Akt nieoceniany

Wersja od: 14 września 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 29 maja 2015 r. - Syria Steel i Al Buroj Trading/Rada

(Sprawa T-285/15)

Język postępowania: angielski

(2015/C 302/72)

(Dz.U.UE C z dnia 14 września 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Syria Steel SA (Homs, Syria); Al Buroj Trading (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: V. Davies, solicitor, T. Eicke, QC)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Skarżący wnoszą do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2013/255/WPZiB z dnia 31 maja 2013 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. L 147, s. 14), ze zmianami, lub decyzji wykonawczej Rady (WPZiB) 2015/383 z dnia 6 marca 2015 r. w sprawie wykonania decyzji 2013/255/WPZiB dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii (Dz.U. L 64, s. 41) w zakresie w jakim dotyczą one skarżących;

- stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 36/2012 z dnia 18 stycznia 2012 r. w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii oraz uchylające rozporządzenie (UE) nr 442/2011 (Dz.U. L 16, s. 1), ze zmianami, lub rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2015/375 z dnia 6 marca 2015 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. L 64, s. 10) w zakresie, w jakim dotyczą one skarżących;

- zasądzenie od Unii Europejskiego na rzecz skarżących odszkodowania,

- obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnoszą dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący braku podstawy prawnej dla zastosowania wobec skarżących środków ograniczających lub oczywistego błędu w ocenie, gdyż między skarżącymi a osobami lub podmiotami, które Unia planowała w założeniu objąć środkami ograniczającymi, czyli osobami lub podmiotami wspierającymi reżim syryjski lub czerpiącymi z niego korzyści, nie ma żadnych racjonalnych powiązań.

2. Zarzut drugi, w ramach którego skarżący podnoszą, że zaskarżone decyzje i rozporządzenia Rady stanowią naruszenie ich praw podstawowych, których ochrona wynika z Karty praw podstawowych Unii Europejskiej lub europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka, w tym prawa do dobrej administracji, prawa do obrony, obowiązku uzasadnienia i domniemania niewinności, prawa do skutecznego środka prawnego i sprawiedliwego procesu, swobody prowadzenia działalności gospodarczej oraz prawa własności.