Sprawa T-284/15: Skarga wniesiona w dniu 1 czerwca 2015 r. - AlzChem/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.302.55

Akt nieoceniany

Wersja od: 14 września 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 1 czerwca 2015 r. - AlzChem/Komisja

(Sprawa T-284/15)

Język postępowania: angielski

(2015/C 302/71)

(Dz.U.UE C z dnia 14 września 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: AlzChem (Trostberg, Niemcy) (przedstawiciele: P. Alexiadis, Solicitor, A. Borsos i I. Georgiopoulos, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie dopuszczalności i zasadności skargi;

- stwierdzenie nieważności art. 2 decyzji Komisji z dnia 15 października 2014 r. na podstawie art. 107 ust. 1 i art. 108 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w sprawie pomocy państwa SA.33797 (2013/C) (ex 2013/NN) (ex 2011/CP) przyznanej przez Słowację na rzecz NCHZ;

- obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący popełnienia przez Komisję błędu polegającego na stwierdzeniu, że kontynuacja działalności NCHZ na podstawie decyzji rady wierzycieli nie stanowiła pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE

- Komisja naruszyła prawo i dopuściła się oczywistego błędu w ocenie, stwierdzając, że Novácke chemické závody, a. s. v konkurze (NCHZ) nie uzyskały żadnej korzyści w czasie, kiedy kontynuowały swoją działalność po decyzji rady wierzycieli i wierzycieli zabezpieczonych. Komisja również naruszyła prawo i dopuściła się oczywistego błędu w ocenie, stwierdzając, że decyzji rady wierzycieli i wierzycieli zabezpieczonych o kontynuowaniu działalności NCHZ nie można przypisać państwu.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez Komisję obowiązku uzasadnienia, zapisanego w art. 296 TFUE, w odniesieniu do przypisania państwu decyzji rady wierzycieli i wierzycieli zabezpieczonych

- Komisja nie przedstawiła uzasadnienia w odniesieniu do zatwierdzenia decyzji rady wierzycieli i wierzycieli zabezpieczonych przez sąd w Trenčínie. Komisja nie przedstawiła także uzasadnienia w odniesieniu do prawa weta wierzycieli zabezpieczonych dotyczącego kontynuowania działalności przez NCHZ na podstawie słowackiego prawa upadłościowego.