Sprawa T-279/12: Skarga wniesiona w dniu 25 czerwca 2012 r. - S.I.C.O.M. przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.243.32/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 sierpnia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 czerwca 2012 r. - S.I.C.O.M. przeciwko Komisji

(Sprawa T-279/12)

(2012/C 243/56)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 11 sierpnia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: S.I.C.O.M. Srl - Società industriale per il confezionamento degli olii meridionale (Cercola, Włochy) (przedstawiciel: R. Manzi, avvocato)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie że S.I.C.O.M. Srl, w likwidacji, jest wierzycielem Komisji na kwotę w wysokości 24.338,10 EUR wraz z odsetkami i kwotę wynikającą z rewaloryzacji, którą należy obliczyć zgodnie z art. 18 ust. 7 rozporządzenia Komisji nr 2519/1997 lub inną kwotę, której zapłatę Sąd uzna za odpowiednią a w związku z tym nakazanie Komisji zapłaty tych kwot;

– w związku z tym obciążenie Komisji kosztami postępowania, wraz z VAT, opłatą CPA i zryczałtowanym zwrotem w wysokości 12,5 %.

Zarzuty i główne argumenty

Strona skarżąca w niniejszym postępowaniu, której udzielono zamówienia na działanie nr 35 podjęte w ramach stosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 664/2001 z dnia 2 kwietnia 2001 r. dotyczące dostaw oleju roślinnego w ramach pomocy żywnościowej (Dz.U. L 93, s. 3), w przedmiocie dostawy 500 ton rafinowanego oleju rzepakowego rozlewanego do pięciolitrowych pojemników, towarów dostarczonych na bazie franco miejsce przeznaczenia do magazynów Tombo PAM Warehouse w Gwinei do dnia 17.6.2001, nie zgadza się z tym, że Komisja dokonała potrącenia płatności stosując karę za towary doręczone ze zwłoką i dodatkową karę za towary niedoręczone.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty.

1) W przedmiocie zastosowania kary za niedostarczone towary, należy zauważyć, że, w rzeczywistości ilość faktycznie doręczonych towarów wynosiła 498,819 ton, to jest 1,435 ton mniej niż przewidziano w ogłoszeniu o zamówieniu. W tym zakresie strona skarżąca powołuje się na 1 % poziom tolerancji ustanowiony w art. 17 rozporządzenia Komisji nr 2519/1997 z dnia 16 grudnia 1997 r. ustalającego ogólne zasady uruchamiania produktów, które mają zostać dostarczone zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1292/96 jako pomoc żywnościowa Wspólnoty (Dz.U. L 346, s. 23). Co się tyczy art. 15 tego rozporządzenia, skarżąca precyzuje, że, w niniejszym przypadku, faktem jest, że rzeczywiście dostarczona do beneficjenta ilość towarów wynosiła 498,819 ton, jak wynika ze świadectwa przejęcia, a zatem nie można było przypisać jej jakiegokolwiek późniejszego zdarzenia prowadzącego do ewentualnego zmniejszenia ilości towarów.

2) W przedmiocie kary za towary doręczone ze zwłoką skarżąca ubiega się o zastosowanie wyłączenia odpowiedzialności w związku z działaniem siły wyższej dotyczącej opóźnienia statku biorącego udział w operacji w porcie załadunku w Neapolu, a w konsekwencji, przesunięcie terminu o 30 dni przewidziane w art. 14, ust. 15 ww. rozporządzenia nr 2519/97. W tej kwestii skarżąca ubiega się także o zastosowanie art. 22 ust. 4 i art. 25 tego rozporządzenia.