Sprawa T-274/18: Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2018 r. - Klymenko / Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.249.35/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 16 lipca 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2018 r. - Klymenko / Rada

(Sprawa T-274/18)

(2018/C 249/45) Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 16 lipca 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Oleksandr Viktorovych Klymenko (Moskwa, Rosja) (przedstawiciel: adwokat M. Phelippeau)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

- uwzględnienie skargi Oleksandra Viktorovycha Klymenki;

- stwierdzenie nieważności decyzji Rady (WPZiB) 2018/333 z dnia 5 marca 2018 r. zmieniającej decyzję 2014/119/ WPZiB w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie;

- stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) 2018/326 z dnia 5 marca 2018 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 208/2014 w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją na Ukrainie;

- obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania, zgodnie z art. 87 i 91 regulaminu postępowania przed Sądem.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący niewystarczającego uzasadnienia zaskarżonych aktów.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia prawa do obrony i prawa do skutecznego środka prawnego zagwarantowanych na mocy podstawowych zasad prawa Unii, w szczególności na mocy art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 i 13 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.

3. Zarzut trzeci dotyczący braku podstawy prawnej w zakresie, w jakim art. 29 Traktatu o Unii Europejskiej nie może stanowić podstawy prawnej dla środka ograniczającego przyjętego wobec O.V. Klymenki.

4. Zarzut czwarty odnoszący się do istnienia błędu dotyczącego okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim O. V. Klymenko przedstawił dowody wykazujące brak wystarczającej podstawy faktycznej mogącej uzasadnić jakiekolwiek postępowanie karne.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia prawa podstawowego do ochrony własności, stanowiącego podstawową zasadę prawa Unii chronioną na mocy art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 1 protokołu dodatkowego nr 1 do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.