Sprawa T-274/14: Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2014 r. - Lech-Stahlwerke przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.223.27

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 lipca 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 30 kwietnia 2014 r. - Lech-Stahlwerke przeciwko Komisji

(Sprawa T-274/14)

Język postępowania: niemiecki

(2014/C 223/32)

(Dz.U.UE C z dnia 14 lipca 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Lech-Stahlwerke GmbH (Meitingen, Niemcy) (przedstawiciele: I. Zenke i T. Heymann, Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2014/C 37/07 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie wszczęcia przewidzianego w art. 108 ust. 2 TFUE formalnego postępowania wyjaśniającego w przedmiocie wsparcia dla energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych oraz gazu kopalnianego udzielanego na podstawie Gesetz für den Vorrang erneuerbarer Energien (niemieckiej ustawy o uprzywilejowaniu energii odnawialnych, zwanych dalej: "EEG") w brzmieniu z dnia 25 października 2008 r., zmienionej art. 5 ustawy z dnia 20 grudnia 2012 r. oraz ograniczenia "dopłaty EEG" (dopłaty przeznaczonej na finansowanie źródeł energii odnawialnej w Niemczech) w przypadku odbiorców energochłonnych w zakresie, w jakim to ograniczenie dopłaty EEG w przypadku odbiorców energochłonnych takich jak skarżąca zostało tymczasowo uznane za niezgodną ze wspólnym rynkiem pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 2 TFUE;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy: naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na brak pomocy

- Strona skarżąca podnosi, że przewidziany w Gesetz für den Vorrang erneuerbarer Energien (niemieckiej ustawie o uprzywilejowaniu energii odnawialnych, zwanych dalej: "EEG") mechanizm wsparcia jako całość, a w szczególności - system szczególnych wypłat wyrównawczych w przypadku odbiorców energochłonnych nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na to, iż nie dochodzi tu do pośredniego czy też bezpośredniego przeniesienia zasobów państwowych. Wsparcie to jest finansowane wyłącznie za pomocą zasobów prywatnych, nad którymi nie sprawuje kontroli żaden organ państwowy.

2. Zarzut drugi: naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na brak przysporzenia selektywnej korzyści odbiorcom energochłonnym

- Strona skarżąca podnosi następnie, że system szczególnych wypłat wyrównawczych nie przysparza selektywnej korzyści odbiorcom energochłonnym. Po pierwsze, przedsiębiorstwa te nie uzyskują korzyści, której nie otrzymałyby w normalnych warunkach rynkowych, ponieważ w tych okolicznościach podmioty korzystające z urządzeń EEG powinny były sprzedawać wytwarzaną przez nie energię elektryczną po cenach rynkowych i nie zaistniałaby kwestia dopłaty EEG. Po drugie, ten system szczególnych wypłat wyrównawczych znajduje zastosowanie w przypadku przedsiębiorstw będących odbiorcami energochłonnymi, które - niezależnie od tego, do którego sektora przemysłu należą - ponoszą jedynie ryzyko utraty konkurencyjności międzynarodowej ze względu na uiszczanie dopłaty EEG.

3. Zarzut trzeci: naruszenie art. 107 ust. 1 TFUE ze względu na zgodność z rynkiem wewnętrznym

- Nawet jeśli ten że system szczególnych wypłat wyrównawczych winien zostać uznany za pomoc państwa, jest on niewątpliwie zgodny z rynkiem wewnętrznym i z regulującym kwestię pomocy państwa art. 107 ust. 3 lit. b) i c) TFUE ze względu na związany z interesem wspólnotowym cel polegający na ochronie środowiska i klimatu przy jednoczesnym zapewnieniu stabilnego i trwałego rozwoju gospodarki europejskiej.