Sprawa T-274/11 P: Odwołanie wniesione w dniu 25 maja 2011 r. przez Gaëtana Barthélémy’ego Maxence’a Mioniego od wyroku wydanego w dniu 15 marca 2011 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-28/10 Mioni przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.232.32/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 6 sierpnia 2011 r.

Odwołanie wniesione w dniu 25 maja 2011 r. przez Gaëtana Barthélémy'ego Maxence'a Mioniego od wyroku wydanego w dniu 15 marca 2011 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-28/10 Mioni przeciwko Komisji

(Sprawa T-274/11 P)

(2011/C 232/57)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 6 sierpnia 2011 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Gaëtan Barthélémy Maxence Mioni (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: adwokat L. Vogel)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

– uchylenie w całości zaskarżonego wyroku wydanego w dniu 15 marca 2011 r. przez drugą izbę Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej, doręczonego listem poleconym z dnia 15 marca 2011 r., w którym oddalono skargę wnoszącego odwołanie złożoną w dniu 7 maja 2010 r.;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania na podstawie art. 87 § 2 regulaminu postępowania, w tym kosztami niezbędnych wydatków poniesionych z racji postępowania, w szczególności zaś kosztami ustanowienia adresu, podróży i pobytu, a także honorariów adwokatów, zgodnie z art. 91 lit. b) regulaminu postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi dwa zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 4 załącznika VII do regulaminu pracowniczego oraz przeinaczenia dowodów przedstawionych Sądowi do spraw Służby Publicznej. Wnoszący odwołanie zarzuca, po pierwsze, że Sąd do spraw Służby Publicznej niewłaściwie ocenił przedłożone dokumenty opatrzone w aktach nr 22, 23, 24, 25, orzekając w pkt 31 wyroku, że bytność wnoszącego odwołanie we Francji w latach 1999 - 2000 nie może być uznana za równoznaczną z wolą przeniesienia przez niego ośrodka interesów życiowych do kraju urodzenia, a po drugie, że w pkt 29, 31 i 33 zaskarżonego wyroku Sąd dokonał niespójnej oceny pojęcia zwykłego miejsca zamieszkania.

– Zarzut drugi dotyczący przeinaczenia dowodów przedstawionych Sądowi do spraw Służby Publicznej i braku uzasadnienia, ze względu na to, że Sąd uzasadnił opóźnienie w zaprzestaniu wypłacania dodatku zagranicznego "nieporozumieniem w kwestii miejsca uzyskania przez skarżącego matury". Wnoszący odwołanie zarzuca, że Sąd nie wziął pod uwagę dokumentu nr 15 z akt, nie udzielił odpowiedzi na pkt 31 skargi, a tym samym poczynił oczywiście nieprawdziwe ustalenia faktyczne.

.