Sprawa T-27/05: Skarga wniesiona w dniu 14 stycznia 2005 r. przez Carmelę Lo Giudice przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.82.40/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 2 kwietnia 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 stycznia 2005 r. przez Carmelę Lo Giudice przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-27/05)

(2005/C 82/71)

(Język postępowania: francuski)

(Dz.U.UE C z dnia 2 kwietnia 2005 r.)

W dniu 14 stycznia 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Carmeli Lo Giudice, zamieszkałej w Strombeek-Bever (Belgia), reprezentowanej przez adwokatów Frédérica Frabettiego i Gillesa Bounéou'a, z adresem do doręczeń w Luksemburgu przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

1. uchylenie oceny pracownika za rok 2003 (okres od dnia 01.01.2003 r. do dnia 31.12.2003 r.);

2. alternatywnie, uchylenie decyzji końcowej z dnia 4 maja 2004 r. w sprawie sprawozdanie z przebiegu kariery (SPK) skarżącej za okres od dnia 1 stycznia 2003 r. do dnia 31 grudnia 2003 r.;

3. orzeczenie o kosztach i obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca, urzędniczka Komisji przebywała w okresie od dnia 1 grudnia 2003 r. do dnia 5 maja 2004 r. na zwolnieniu lekarskim. W tym okresie Komisja sporządziła sprawozdanie z przebiegu kariery bez udziału skarżącej.

Na poparcie swojej skargi, skarżąca podnosi, iż stworzenie, w ramach nowego systemu sporządzania sprawozdania z przebiegu kariery, formularzy informatycznych wypełnianych bezpośrednio na ekranie i archiwizowanych w systemie informatycznym kadr jest równoznaczne z prowadzdeniem akt równoległych, co narusza art. 26 regulaminu pracowniczego.

Skarżąca podnosi ponadto, iż całkowita brak jej udziału przy sporządzaniu sprawozdania narusza art. 43 regulaminu, Postanowienia ogólne w sprawie stosowania tego artykułu, jak również zasadę dobrej administracji, niedyskryminacji i zakazu postępowania w sposób arbitralny. W tym samym kontekście skarżąca powołuje się na nadużycie władzy, brak uzasadnienia oraz naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i zasady "Patere legem quam ipse fecisti", a także obowiązku dbałości o dobro urzędnika.