Sprawa T-268/12: Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2012 r. - Suwaid przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.243.29

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 sierpnia 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 18 czerwca 2012 r. - Suwaid przeciwko Radzie

(Sprawa T-268/12)

(2012/C 243/51)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 11 sierpnia 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Joseph Suwaid (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: adwokaci L. Defalque i T. Bontinck)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności pkt 7 części A załącznika I do decyzji wykonawczej Rady 2012/172/WPZiB z dnia 23 marca 2012 r. dotyczącej wykonania decyzji 2011/782/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (Dz.U. L 87, s. 103);

– stwierdzenie nieważności pkt 7 części A załącznika I do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 266/2012 z dnia 23 marca 2012 r. dotyczącego wykonania art. 32 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 36/2012 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Syrii (Dz.U. L 87, s. 45);

– posiłkowo, stwierdzenie, że zaskarżone decyzja i rozporządzenie nie mają zastosowania do skarżącego, i zarządzenie wykreślenia jego nazwiska i danych osobowych z wykazu osób podlegających sankcjom Unii Europejskiej;

– obciążenie strony pozwanej wszystkimi kosztami, a w szczególności należnościami, opłatami i wydatkami poniesionymi w ramach niniejszego postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczący

– naruszenia praw podstawowych oraz gwarancji proceduralnych i naruszenia art. 21 ust. 2 decyzji Rady 2011/782/WBZiB i art. 32 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 36/2012 ze względu na to, że zaskarżone środki nie zostały notyfikowane skarżącemu i nie powiadomiono go o jakichkolwiek dowodach lub poważnych wskazówkach uzasadniających umieszczenie go w wykazie osób objętych sankcjami;

2) Zarzut drugi dotyczący

– oczywistego błędu w ocenie ze względu na to, że skarżący nie jest zaangażowany w politykę reżimu syryjskiego;

3) Zarzut trzeci dotyczący

– naruszenia prawa do obrony, prawa do rzetelnego procesu oraz zasady skutecznej ochrony sądowej ze względu na to, że Rada nie udzieliła odpowiedzi na żądanie skarżącego i tym samym nie wyjaśniła, dlaczego nazwisko skarżącego zostało dodane do wykazów osób objętych sankcjami, ani nie przedstawiła dowodów uzasadniających umieszczenie go w tych wykazach, ani nie dała mu możliwości wypowiedzenia się przed podjęciem zaskarżonych środków ograniczających i po ich podjęciu;

4) Zarzut czwarty dotyczący

– naruszenia obowiązku uzasadnienia w zakresie, w jakim Rada przy podejmowaniu środków ograniczających wobec skarżącego posłużyła się po prostu w zaskarżonych decyzji i rozporządzeniu stwierdzającym i niejasnym sformułowaniem bez podania szczegółowego uzasadnia;

5) Zarzut piąty dotyczący

– popełnionego przez Radę błędu polegającego na celowym pominięciu wymieniania w zaskarżonych aktach podstawowych praw i zasad przyznanych przez prawo Unii. W związku z tym skarżący podkreśla ponadto, że Rada przyjęła zaskarżone akty na podstawie art. 215 TFUE, który nie przewiduje "gwarancji demokratycznych".