Sprawa T-256/11: Ezz i inni v. Rada Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.102.32/2

Akt nienormatywny
Wersja od: 7 kwietnia 2014 r.

Wyrok Sądu z dnia 7 lutego 2014 r. - Ezz i in. przeciwko Radzie

(Sprawa T-256/11) 1

(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające skierowane przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie - Zamrożenie funduszy - Podstawa prawna - Obowiązek uzasadnienia - Błąd dotyczący okoliczności faktycznych - Prawo do obrony - Prawo do skutecznej ochrony sądowej - Prawo własności - Swoboda prowadzenia działalności gospodarczej)

(2014/C 102/51)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 7 kwietnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Ahmed Abdelaziz Ezz (Giza, Egipt); Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed (Londyn, Zjednoczone Królestwo); Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin (Londyn); i Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar (Giza) (przedstawiciele: początkowo M. Lester, barrister, i J. Binns, solicitor, następnie J. Binns, J. Lewis, QC, B. Kennelly, barrister, i I. Burton, solicitor)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bishop i I. Gurov, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Erlbacher, M. Konstantinidis i A. Bordes, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie stwierdzenia nieważności decyzji Rady 2011/172/WPZiB z dnia 21 marca 2011 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz. U. 2011 L 76, s. 63) oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 270/2011 z dnia 21 marca 2011 r. w sprawie środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym osobom, podmiotom i organom w związku z sytuacją w Egipcie (Dz. U. 2011 L 76, s. 4), w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżących.

Sentencja

1)
Skarga zostaje oddalona.
2)
Ahmed Abdelaziz Ezz oraz Abla Mohammed Fawzi Ali Ahmed, Khadiga Ahmed Ahmed Kamel Yassin i Shahinaz Abdel Azizabdel Wahab Al Naggar pokrywają, poza własnymi kosztami, koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.
3)
Komisja Europejska pokrywa własne koszty.
1 Dz.U. C 89 z 19.3.2011.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.