Sprawa T-256/05: Skarga wniesiona w dniu 1 lipca 2005 r. przez Fernandę Ehrhardt-Avancini przeciwko Parlamentowi Europejskiemu.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.229.27/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 17 września 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 1 lipca 2005 r. przez Fernandę Ehrhardt-Avancini przeciwko Parlamentowi Europejskiemu

(Sprawa T-256/05)

(2005/C 229/58)

(Język postępowania: francuski)

(Dz.U.UE C z dnia 17 września 2005 r.)

W dniu 1 lipca 2005 r. do Sądu Pierwszej Instancji wpłynęła skarga przeciwko Parlamentowi Europejskiemu wniesiona przez Fernandę Ehrhardt-Avancini, zamieszkałą w Luksemburgu, reprezentowaną przez Georges'a Vandersandena, Laure Levi i Chiarę Ronzi, avocats.

Skarżąca wnosi do Sądu o:

1) uchylenie decyzji organu uprawnionego do mianowania oddalającej wniosek o przywrócenie 207 i pół godziny odjętych z jej urlopu a następnie wynagrodzenia;

2) przyznanie odsetek za zwłokę;

3) obciążenie pozwanego kosztami postępowania w całości.

Zarzuty i główne argumenty

W czasie, gdy miały miejsce okoliczności faktyczne sprawy skarżąca była urzędnikiem Parlamentu Europejskiego. Parlament wystosował do niej pismo datowane na 21 lipca 2004 r. informujące, że z jej urlopu odjęte zostanie 207 i pół godziny w związku z nieobecnością w pracy z powodu choroby w okresie od 28 maja do 11 lipca 2004 r. decyzja ta została przez Parlament podjęta w wyniku badania skarżącej w ramach postępowania arbitrażowego przez niezależnego lekarza na podstawie art. 59 regulaminu pracowniczego, które wykazało zdolność skarżącej do podjęcia pracy. Późniejszy wniosek skarżącej o przywrócenie odebranych godzin został oddalony.

Na poparcie skargi skarżąca podnosi naruszenie art. 59 regulaminu pracowniczego oraz zasad wewnętrznych obowiązujących w Parlamencie polegającym na poddaniu jej badaniu lekarskiemu w ramach postępowania arbitrażowego bez uprzedniego badania przez lekarza kontrolera. Skarżąca podnosi również naruszenie obowiązku uzasadnienia, prawa do obrony oraz zasady "patere quam ipse legem fecisti".

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.